Renesansowy kościół dworski (Hofkirche) w Innsbrucku został zbudowany w latach 1553-63, za panowania Ferdynanda I, jako nekropolia jego dziadka, cesarza Maksymiliana I. Do środka prowadzi skromny, acz piękny portal główny.

W świątyni, po środku nawy, znajduje się pusty nagrobek cesarza Maksymiliana I, autorstwa flamandzkiego rzeźbiarza Alexandra Colina. Marmurowe reliefy na ścianach grobowca przestawiają sceny z życia cesarza, toczone przez niego wojny i triumfy dyplomatyczne. W rzeczywistości cesarz Maksymilian został pochowany w Wiener Neustadt (niedaleko Wiednia). Cesarz zaplanował sarkofag osobiście co do ostatniego szczegółu jeszcze za życia. Po mimo tego wykończenie tego niewiarygodnego dzieła trwało po jego śmierci prawie 30 lat. Po bokach sarkofagu stoi orszak pogrzebowy składający się z 28 olbrzymich postaci z brązu. Postacie przedstawiają Habsburgów i dostojników Królestwa. Jednocześnie w kościele pochowanych zostało wielu legendarnych obrońców wolności, a wśród nich ten najważniejszy w Tyrolu Andreas Hofer. To on przewodniczył wojskom w bitwie pod Berg Isel w 1809 roku i został skazany w Mantua. Na prawo od nawy głównej w Srebrnej Kaplicy (Silberne Kapelle) pochowany jest arcyksiążę Ferdynand II, który popełnił mezalians, gdyż poślubił kobietę z ludu – Philippinę Welser. Nazwa kaplicy pochodzi od ogromnego wizerunku Madonny umieszczonego w Srebrnej Kaplicy, a grobowce arcyksięcia i jego żony wykonał Niderlandczyk, Alexander Colin. 

Kościół zamkowy znajduje się na południe od zamku przy ulicy Universitätsstraße 2.

Zdjęcia wykonano we wrześniu 2008 roku.