Barania Góra o wysokości 1220 m n.p.m. jest drugim co do wielkości szczytem, po Skrzycznem, Beskidu Śląskiego. Na zachodnich stokach góry początek bierze królowa rzek polskich – Wisła. Tworzą ją dwa potoki źródłowe Czarna i Biała Wisełka. Zbocza Baraniej Góry są porośnięte lasami jodłowo-bukowymi z domieszką świerków, jesionów, jaworów i kosodrzewiny. Szczytowe partie góry, wraz ze źródłami Wisły są objęte rezerwatem przyrody o powierzchni 386 ha.

Wycieczkę rozpoczęliśmy w Kamesznicy dokąd dojechaliśmy samochodem z Ujsołów. Pierwszy etap (czarny szlak) prowadził asfaltową drogą, która z chwilą zagłębienia się w las stała się drogą gruntową wykorzystywaną przez drwali do zwózki drzewa. Po około 15 min z drogi zeszliśmy na ścieżkę, która doprowadziła nas po następnych 15 min do Stacji Turystycznej na Fajkówce, przy której znajduje się leśniczówka. Roztacza się stamtąd ładny widok na dolinę Kamesznicy. Następnie droga ponownie biegnie lasem łagodnie trawersując zakosami wznosi się w kierunku szczytu. Po drodze mijamy Skałkę (1020m n.p.m.) oraz liczne polany powstałe po wyrębie lasu. Tuż przed szczytem w lesie zaczyna pojawiać się kosodrzewina. Po około 1,5 h od rozpoczęcia wycieczki wychodzimy na grań Baraniej Góry i po około 10 min wędrówki docieramy do szczytu.

Z uwagi na to że szczyt jest zarośnięty, na samym wierzchołku ustawiono ogólnodostępną, stalową wieżę z tarasem widokowym powyżej wierzchołków drzew. Barania Góra jest dobrym punktem widokowym na okoliczne szczyty i pasma górskie. Panorama obejmuje m.in.: Beskid Śląski i Żywiecki, Skrzyczne i przy dobrej widoczności Małą Fatrę na Słowacji. Na szczycie znajduje się węzeł szlaków prowadzących m.in.: na Skrzyczne, Malinowską Przełęcz, Przełęcz Salmopolską, do Wisły i Węgierskiej Górki. Przez szczyt przebiega Główny Szlak Beskidzki. Na polanie Przysłop pod Baranią Górą (900 m n.p.m.) działa schronisko PTTK wybudowane w 1978 roku na miejscu starszego, drewnianego. Powrót do samochodu tą samą drogą. 

Zdjęcia wykonano we wrześniu 2004 roku.