Eklektyczny pałac z elementami neogotyckimi i klasycznymi w Belęcinie został zbudowany około 1870 roku dla niemieckiej rodziny von Wentzel, prawdopodobnie na miejscu starego drewnianego dworu. 

Jest to dwukondygnacyjna budowla, wzniesiona na planie wydłużonego prostokąta, z ośmiobocznymi wieżyczkami w narożach i trójboczną wieżą w elewacji frontowej, przechodzącą w górnej części w ośmioboczną, zwieńczoną pseudokrenelażem. Do elewacji frontowej przylega secesyjna przybudówka wejściowa, a do elewacji zachodniej bocznej – oranżeria, dostawione na początku XX wieku. Pałac położony jest na skraju rozległego parku krajobrazowego o powierzchni 15,20 ha, założonym w roku 1846, z cennymi i rzadkimi gatunkami drzew. Na zachód od pałacu znajduje się rządcówka z połowy XIX wieku, a od strony wschodniej – zabudowania folwarczne z XIX i początku XX wieku, obecnie użytkowane przez Rolniczą Spółdzielnię Produkcyjną „Pionier”.

Od roku 1881 właścicielem pałacu był Ernst von Wentzel, a w okresie międzywojennym jego syn Teodor. Po II wojnie światowej był tu ośrodek kolonijny, a od lat 60-tych w pałacu mieściło się przedszkole i mieszkania. Od roku 1982 do dziś w pałacu ma siedzibę Zespół Szkoły Podstawowej i Gimnazjum w Belęcinie.

Belęcin jest położony 12 km na północny zachód od Wolsztyna, przy lokalnej drodze do Zbąszynia.

Zdjęcia wykonano w maju 2016 roku.