Zamek w Białymstoku został zbudowany w  XVI  wieku przez Piotra Wiesiołowskiego. Syn Piotra, Krzysztof Wiesiołowski umierając bezpotomnie zapisał zamek skarbowi Rzeczpospolitej. Za zasługi położne w wojnie polsko-szwedzkiej dobra białostockie otrzymał hetman Stefan Czarniecki, który przekazał je swojej córce Katarzynie Aleksandrze żonie Jana Klemensa Branickiego. Od tej pory Białystok wraz z zamkiem stał się siedzibą rodu Branickich.

W latach 1691-97 Braniccy przebudowali zamek na barokową rezydencję magnacką, według projektu Tylmana z Gameren. Budowla całkowicie zmieniła wygląd. Jedną z baszt przebudowano na klatkę schodową a w drugiej umieszczono komnaty. Wokół pałacu założono ogród francuski, a następnie park angielski. Dalszej rozbudowy pałacu dokonano na polecenie Jana Klemensa Branickiego i jego żony Izabeli Poniatowskiej. Od 1728 roku pracami budowlanymi kierował Jan Zygmunt Deybel. Pod jego kierunkiem dodano jedną kondygnację, tympanon od strony fasady i hełmy na wieżach. Deybel jest też autorem elewacji od strony dziedzińca. Następnie, w miejscu wcześniejszych alkierzy i oficyn, Deybel zbudował na wzór francuski skrzydła boczne, aby objąć podkową dziedziniec, na który prowadziła brama zbudowana w 1758 roku przez Jana Henryka Klemma. Po śmierci Deybla, w latach 1750-71 prace przy przebudowie pałacu prowadził Jakub Fontana i on tez ukształtował ostateczną bryłę pałacu, westybul, rokokowe wnętrza, a w 1754 roku klatkę schodową z rzeźbami Jana Chryzostoma Redlera „Rotator” i dwoma atlantami. Pomiędzy dziedzińcem wstępnym i honorowym w 1757 roku stanęły jeszcze dwie inne monumentalne rzeźby Redlera – „Herkules walczący ze smokiem” i „Herkules walczący z hydrą”. Wystrój wnętrz był także dziełem sztukatorów Samuela Contesse i Antoniego Vogta, malarzy takich jak Szymon Czechowicz, Louis Marteau, Augustyn Mirys, Jean Pillement i twórców fresków takich jak Georg Wilhelm Neunhertz i Antoni Herliczka. Nieznany jest dotąd twórca monumentalnej w swym barokowym klasycyzmie fasady ogrodowej pałacu. Z dawnej obronnej przeszłości widoczne są zarysy bastionu nie opodal stawu. W pałacu zwanym „Podlaskim Wersalem” bywały wszystkie ówczesne znakomitości z królami włącznie. Po śmierci hetmana Branickiego, jego spadkobiercy sprzedali pałac królowi pruskiemu. W okresie zaboru rosyjskiego pałac został zdewastowany. Po pierwszej wojnie światowej był siedzibą Urzędu Wojewódzkiego. W czasie II wojny światowej prawie doszczętnie zrujnowany, został odbudowany w latach 1946-60 nawiązując do stanu z XVII w. Obecnie jest siedzibą Akademii Medycznej w Białymstoku. 

Pałac znajduje się w centrum Białegostoku.

Zdjęcia wykonano we wrześniu 2004 roku.