Monastyr św. Jerzego w Bodbe koło Signagi został wybudowany w IX wieku, z inicjatywy króla Miriana III, który rozkazał zbudować mały klasztor w miejscu, gdzie została pochowana św. Nino. Według tradycji gruzińskiej, św. Nino uzdrowiła chorą żonę króla Iberii. Król Mirian III zapytał Nino, jaką nagrodę życzy sobie za uzdrowienie żony, odpowiedziała, że chciałaby zbudować kościół, do którego powinni przyjechać księża z Konstantynopola. Król wysłał więc poselstwo do cesarza Konstantyna Wielkiego i wraz z całą rodziną królewską przyjął chrzest. W ten sposób, według legendy, miała się dokonać chrystianizacja Gruzji w 337 roku. Nino zmarła i została pochowana w Bodbe około 338-340 roku.

Grób świętej jest schowany pod dachem niewielkiej kaplicy, wchodzącego w skład też niezbyt dużej, trójnawowej bazyliki z półkolistymi apsydami pw. św. Jerzego. Nad miejscem pochówku umieszczono marmurową płytę wspartą na czterech kolumienkach, a ściany ozdobiono frskami. Obok świątyni stoi trzykondygnacyjna dzwonnica wzniesiona w drugiej połowie XIX wieku.

Klasztor zyskał szczególny rozgłos w późnym średniowieczu, faworyzowany zwłaszcza przez królów kachetyjskich, stał się miejscem ich koronacji. Monastyr, zniszczony w 1615 roku przez wojska szacha Abbasa I, odbudował król Teimuraz I. W 1823 roku klasztor odrestaurowano i ozdobiono malowidłami ściennymi. Po śmierci Maqashvili’ego w 1837 roku Rosyjski Kościół Prawosławny utworzył egzarchat w Gruzji i monastyr przekształcono w kościół parafialny. Do lat 60-tych XIX wieku klasztor podupadał, przywrócenia jego dawnej świetności podjął się archimandryta Macarius Batatashvili, który m. in. założył tu szkołę śpiewu. Po 1862 roku wzniesiono trzypiętrową dzwonnicę. Kaplicę zawierającą relikwię św. Nino odnowił mnich Mikhail Sabinin w latach 80-tych XIX wieku. W 1889 roku Bodbe odwiedził car Aleksander III. Z jego inicjatywy w miejscu tym utworzono klasztor żeński ze szkołą rzemiosła artystycznego. W 1924 roku sowiecki rząd zamknął klasztor, zamieniając go w szpital, a po rozpadzie Związku Radzieckiego w 1991 roku Bodbe na nowo zaczęło funkcjonować jako monastyr. Prace remontowe zostały wykonane pomiędzy 1990 a 2000 rokiem. Kolejne renowacje miały miejsce w 2003 roku.

Około 3 km od klasztoru (800 metrów poniżej założenia) znajduje się mała kaplica św. Zabulona i św. Sosana (rodzice św. Nino), zbudowana w latach 90-tych, do której prowadzą liczące 1300 stopni schody. Wypływa stamtąd źródło św. Nino, które jak głosi legenda posiada uzdrawiającą moc.

Na terenie kompleksu mają swoją siedzibę władze kościelne, nadal działa żeński klasztor. Monastyr funkcjonuje obecnie jako opactwo i jest jednym z głównych miejsc pielgrzymek w Gruzji. Obecnie przy bazylice św. Jerzego wybudowano nowy kościół pw. św. Nino, który jest w fazie wykończenia (2018).

Kompleks klasztorny Bodbe jest zlokalizowany 2 km na południe od miasta Signagi w rejonie Kachetia około 95 km na wschód od Tbilisi. Monastyr Bodbe położony jest wśród wysokich cyprysów na stromym zboczu w dolinie rzeki Alzani, skąd roztacza się widok na Kaukaz.

Zdjęcia wykonano w lipcu 2018 roku.