Forteca Gonio została zbudowana w I wieku n.e., o czym świadczą zapiski Pliniusza Sekundusa. Warownię wzniesioną na planie prostokąta, otacza kamienny mur obronny, zwieńczony krenelażem, wzmocniony 18 basztami. W II wieku było to dobrze umocnione rzymskie miasto ówczesnej kolonii Kolchidy, po czym znalazło się pod wpływami bizantyńskimi. W XIV wieku o nazwie „Gonio” po raz pierwszy wzmiankował Michel Panaretos. W 1547 roku forteca została zdobyta przez Turków osmańskich, którzy mieli tu swój garnizon do 1878 roku, kiedy to na podstawie traktatu w San Stefano, Adżaria stała się częścią Rosji. Do dzisiejszych czasów zachowały się dawne mury oraz fragmenty wież. Dzisiejsze Gonio to starożytne miasto Apsaruntos, założone jeszcze przez Greków. Miasto słynęło też z teatru i hipodromu.

Legenda głosi, że na terenie fortecy znajduje się grób św. Macieja, jednego z dwunastu apostołów. Rząd gruziński zabrania jednak prowadzenia wykopalisk w pobliżu cmentarza. Archeologiczne prace przeprowadzone w pobliżu fundamentów fortecy, dotyczą głównie czasów rzymskich.

Gonio jest położone 12 km na południe od Batumi, 4 km na północ od granicy tureckiej. Ruiny twierdzy znajdują się w północnej części miejscowości, 500 metrów od brzegu morza, tuż przy drodze, po jej wschodniej stronie.

Zdjęcia wykonano w lipcu 2018 roku.

  • Brama wejściowa

  • Mury i baszty obronne

  • Hipotetyczny grób apostoła Macieja

  • Ruiny zabudowy

  • W głębi archeolodzy z Polski

  • Starożytne wodociągi

  • Muzeum

  • Monety znalezione w trakcie wykopalisk