Gotycki zamek w Lidzbarku Welskim został wzniesiony przez Krzyżaków na początku XIV wieku, prawdopodobnie po otrzymaniu tych ziem od księcia kujawskiego Leszka w 1303 roku. Niestety nie wiemy jak wyglądała warownia, ponieważ nie zachowały się żadne przekazy ikonograficzne.

         Zamek stał się siedzibą wójta, który podległy był komturowi z Brodnicy. Warownia została zdobyta przez wojska Władysława Jagiełły podczas marszu na wielką rozprawę z wojskami zakonnymi pod Grunwaldem. Po pierwszym pokoju toruńskim Lidzbark wrócił w granice państwa krzyżackiego. Później jeszcze dwukrotnie zamek był zdobywany przez polskie wojska w czasie wojny „głodowej” w 1414 roku oraz golubskiej – w 1422 roku. Na początku wojny trzynastoletniej został bez walk zajęty przez wojska Związku Pruskiego. Po drugim pokoju toruńskim ostatecznie znalazł się w granicach Polski. Znaczenie zamku znacznie wtedy zmalało. Nie wiadomo kiedy dokładnie przestał istnieć, prawdopodobnie został zniszczony podczas wojen szwedzkich w XVII wieku. Być może na jego miejscu został wzniesiony dwór, w 1770 roku dokumenty mówią o osobie mieszkającej „na zamku” – prawdopodobnie w tym właśnie dworze. Obecnie po zamku zachowały się  resztki gotyckiej baszty zamkowej z XIV wieku, a w miejscu gdzie stał znajduje się barokowy budynek, wzniesiony prawdopodobnie na fundamentach wspomnianej baszty.

         Lidzbark Welski jest położony 24 km na zachód od Działdowa, przy drodze nr 554 do Brodnicy.

         Zdjęcia wykonano we wrześniu 2014 roku.

  • Budynek powstały z przebudowy baszty

  • Budynek powstały z przebudowy baszty

  • Widok z boku