Zamek w Niepołomicach powstał z fundacji króla Kazimierza Wielkiego. Istnienie dworu królewskiego poświadcza dokument z 1358 roku. Zamek został zbudowany z cegły na kamiennych fundamentach. Budowla składała się z dwóch wież od strony północnej, połączonych murem kurtynowym, piętrowego budynku mieszkalnego od południa i drugiego, mniejszego od wschodu. Wjazd znajdował się w środku kurtyny zachodniej. Rozkwit rezydencji  nastąpił za panowania Władysława Jagiełły, który wolał tu przebywać bardziej niż w Krakowie. W 1506 roku król Zygmunt Stary rozpoczął przebudowę warowni. Powstało wówczas czteroskrzydłowe założenie z drewnianymi krużgankami otaczające dziedziniec, a bramę wjazdową  usytuowano od południa. Ostateczny kształt renesansowej rezydencji, warownia uzyskała  w czasach Zygmunta Augusta, który kontynuował dzieło ojca.

         Zamek pełnił rolę rezydencji królewskiej do śmierci Stefana Batorego w 1586 roku. Po tym roku zamek pełnił rolę siedziby starosty. Jeden z nich, prawdopodobnie Aleksander Michał Lubomirski przebudował krużganki około 1637 roku. W XVII wieku, w czasie wojen szwedzkich, zamek uległ częściowemu zniszczeniu, a po rozbiorze Polski w 1772 roku Austriacy urządzając tu koszary rozebrali całe drugie piętro. Próby ratowania zabytku podejmowano wielokrotnie od początku XIX wieku. Dopiero gdy w 1991 roku zamek stał się własnością gminy, przystąpiono do jego odbudowy. Obecnie w odbudowanym zamku mieści się centrum kulturalno-biznesowe, muzeum i restauracja.

         Niepołomice są położone 24 km na wschód od Krakowa przy drodze nr 964. Zamek znajduje się w centrum miasta.

         Zdjęcia wykonano w maju 2005 roku

  • Skrzydło południowe

  • Brama wjazdowa

  • Brama wjazdowa

  • Skrzydło frontowe

  • Skrzydło północne

  • Przelot bramny

  • Dziedziniec z krużgankami

  • Dziedziniec z krużgankami

  • Dziedziniec

  • Król Kazimierz Wielki