Stary Ratusz wzniesiony po 1500 roku na miejscu ław i bud handlowych. Początkowo budynek – jego południowe skrzydło – zbudowany był w stylu późnego gotyku jako budowla o planie prostokąta, piętrowa. Do dziś zachowały się gotyckie ściany północna, wschodnia i południowa, a po stronie południowej również gotycka elewacja. W 1620 roku uległ spaleniu, podobnie jak większa część miasta. Cztery lata później został odbudowany. Jego oblicze zmieniło się wówczas całkowicie. Władze miasta zajmowały wówczas całe piętro budynku, podczas gdy parter przeznaczony był dla celów handlowych. W czasie przebudowy pojawiła się również wieża, służąca za wartownię.

W 1945 roku Stary Ratusz został spalony po raz drugi. W latach 1946-49 doszło do rekonstrukcji budynku. Po odbudowie zabrakło już charakterystycznej dla tego typu budowli wieży. W 2003 roku z okazji 650-lecia miasta budynek ratusza przeszedł kapitalny remont. W tym czasie zdecydowano się na odrestaurowanie wieżyczki, a pod warstwą tynku w części południowej budynku odkryto oryginalne elementy gotyckie, w tym tzw. „ośle grzbiety”, które są charakterystyczne dla późnego gotyku. Największą wartość zabytkową posiadają średniowieczne piwnice, umiejscowione w południowo-zachodnim skrzydle. Atrakcją turystyczną są zegary słoneczne umieszczone na zewnętrznych ścianach budynku. Obecnie budynek Starego Ratusza jest siedzibą biblioteki.

Stary Ratusz znajduje się na Rynku Starówki, w jego południowej części.

Zdjęcia wykonano w maju 2018 roku.

  • Elewacja południowa

  • Fasada

  • Wieżyczka na dachu

  • Elewacja wschodnia

  • Narożnik południowo-zachodni