Murowany zamek w Połczynie-Zdroju został zbudowany przed rokiem 1337 przez ród Wedlów, prawdopodobnie na miejscu starszego, drewniano-ziemnego założenia. Wspomniane założenie stanowiło posiadłość książęcą do początkowych lat XIV wieku, wtedy bowiem książę Warcisław IV przekazał warownię Hassowi Wedlowi. Nie znamy wyglądu zamku Wedlów, choć przypuszcza się że było to pięcioboczne założenie z wjazdem od południa i przedzamczem od północy. W 1389 roku Połczyn powrócił w ręce Gryfitów, którzy następnie przekazali go rodzinie Manteuffel. 

         W 1500 roku zamek został zniszczony przez pożar, po którym około 1515 roku Kurt Manteuffel odbudował warownię. Po 1525 roku nastąpiła generalna przebudowa założenia, wzniesiono wtedy dwa nowe skrzydła, południowe i północne, a być może także czworoboczną wieżę na planie o bokach 12,1 x 12,6 metra.

         W roku 1654 zamek trafił w ręce rodziny von Krockow, którzy w latach 1770-72 przekształcili budowlę w dwuskrzydłowy, barokowy pałac na planie litery L. Fundatorem przebudowy był gen. Antoni von Krockow. Obiekt ten został w XIX wieku wykupiony przez miasto i po kolejnych przekształceniach funkcjonował jako siedziba poczty, a następnie budynek mieszkalny. Po zniszczeniach II wojny światowej zabytek wyremontowano z przeznaczeniem na siedzibę placówek kulturalno-oświatowych. 

         Połczyn-Zdrój jest położony 22 km na wschód od Świdwina, przy drodze nr 152 do Szczecinka. Zamek usytuowany jest na niewielkim wzniesieniu w południowo-zachodniej części miasta, około 100 metrów na południe od Rynku, przy ulicy Zamkowej. Jedyną pozostałością po wcześniejszym zamku są resztki przyziemia czworobocznej wieży w południowej części nowego zachodniego skrzydła.

         Zdjęcia wykonano we wrześniu 2009 roku

  • Skrzydło bramne

  • Przelot bramny

  • Dziedziniec

  • Skrzydło zachodnie

  • Widok od ulicy

  • Elewacja zewnętrzna

  • Elewacja zewnętrzna