Budowę renesansowego zamku obronnego w Prószkowie rozpoczął w 1562 roku baron Jerzy Prószkowski, wysoki urzędnik cesarki. W 1644 roku warownia została spalona przez Szwedów, a następnie odbudowana i częściowo przekształcona staraniem Jerzego Krzysztofa Prószkowskiego, założyciela ordynacji, według projektu architekta włoskiego Jana Seregano, przez co obiekt zatracił cechy budowli obronnej.  Powstało wtedy czteroskrzydłowe założenie okalające prostokątny, wewnętrzny dziedziniec z wyodrębnionymi, zryzalitowanymi pawilonami narożnymi o charakterze bastionowym. Pawilony frontowe są mniejsze, zbliżone w rzucie do kwadratu, natomiast tylne są większe. Nad skrzydłem frontowym górują dwie czworoboczne wieże, nakryte renesansowymi hełmami. Skrzydła są dwupiętrowe, częściowo podpiwniczone, murowane z cegły, w dolnych partiach murów o wiązaniu gotyckim i otynkowane. Elewacja frontowa, na której można obejrzeć m.in. tarcze herbowe Prószkowskich,  zwrócona jest północnemu-wschodowi. W dawnej sali rycerskiej i kaplicy znajdują się dekoracje stiukowe z plafonami, a na dziedzińcu marmurowy basen fontanny pochodzący prawdopodobnie z XVIII wieku. Na ścianach zewnętrznych (od strony parku) fragmenty scen batalistycznych i prawdopodobnie mitologicznych, wykonanych techniką sgraffitową. Od południowego-zachodu do zamku przylega park krajobrazowy.

         W 1769 roku, po śmierci Leopolda Prószkowskiego, ostatniego z rodu przeszedł na własność rodziny Dietrichsteinów, następnie zakupiony przez króla pruskiego Fryderyka II. W latach 1845-47 obiekt został częściowo przekształcony w związku z adaptacją na Akademię Rolniczą, a po jej rozwiązaniu, w 1881 roku dostosowany do potrzeb szpitala. W chwili obecnej mieści się tu Dom Pomocy Społecznej.

         Prószków jest położony 11 km na południe od centrum Opola, przy drodze nr 414 do Chrzelic. Zamek znajduje się w centrum miasta, przy ul. Zamkowej 8.

         Zdjęcia wykonano we wrześniu 2011 roku.