Półwysep Gargano położony w regionie Apulia nad Adriatykiem nazywany jest „Ostrogą włoskiego buta”. Powierzchnia półwyspu wynosi ok 2 tysiące metrów kwadratowych.

Krajobraz jest tu bardzo zróżnicowany : na północy znajdują się piaszczyste plaże i laguny, na wschodzie i południu wybrzeże jest skaliste z licznymi zatoczkami, a plaże na przemian kamieniste i piaszczyste, natomiast wnętrze półwyspu jest górzyste z najwyższym szczytem Monte Calvo sięgającym na wysokość 1065 m n.p.m. Północno-wschodnia część Gargano porośnięta jest lasem Forresta Umbra (Las Cieni) z licznymi szlakami turystycznymi, który stanowi obecnie park narodowy. Natomiast południowa część, spalona słońcem przypomina trochę półpustynię.

Przez wieki półwysep był odizolowany od reszty Włoch, odwiedzany jedynie przez pielgrzymów zmierzających do Monte Sant’ Angelo w celu nawiedzenia sanktuarium św. Michała Archanioła. Obecnie ruch pielgrzymi skierowany jest bardziej do San Giovanni Rotondo, gdzie przez kilkadziesiąt lat sprawował posługę bożą i został pochowany św. Ojciec Pio. Dziś turystyka wypoczynkowa rozwija się na wielką skalę szczególnie wzdłuż wybrzeża, a wnętrze półwyspu pozostaje nadal po większej części zaciszne i nietknięte. Najbardziej znane miejscowości plażowe to : Peschici na północy; Vieste, Pugnochiuso i Mattinata na wschodzie i Manfredonia na południu.

Najprościej dostać się można na półwysep od strony Foggi lub San Severo, natomiast poruszanie się po wnętrzu może być trochę utrudnione dla turystów nie mających swojego środka lokomocji, ze względu na słabo rozwiniętą sieć połączeń autobusowych.

Zdjęcia wykonano we wrześniu 2008 roku.