Klasycystyczny pałac w Wólce Przybójewskiej został zbudowany w 1925 roku z inicjatywy Stanisława Okolskiego, agronoma i kapitana Wojska Polskiego.

Jest to piętrowa, podpiwniczona budowla, wzniesiona na rzucie prostokąta, nakryta czterospadowym dachem łamanym. W osi siedmioosiowej elewacji frontowej usytuowano trójkondygnacyjny ryzalit zwieńczony trójkątnym szczytem, z głównym wejściem poprzedzonym schodami. Na szczególną uwagę zasługuje elewacja ogrodowa z półkolistym balkonem, poprzedzającym wystawkę drugiego piętra, wspartym na dwóch kolumnach i schodami do parku. Z balkonu roztacza się przepiękny widok na przepływającą poniżej Wisłę. Pod balkonem na wysokości pierwszego piętra znajduje się drugi, niewielki balkonik. W lewym boku znajduje się boczne wejście poprzedzone dwukolumnowym gankiem. W skład zespołu wchodzą jeszcze murowana oficyna z połowy XIX wieku oraz murowane stodoła i spichlerz z początku XX wieku, a także park krajobrazowy skomponowany przez Józefa Danielewicza.

W czasie II wojny światowej do grudnia 1944 roku mieścił się tu sztab Wehrmachtu i miejscowa żandarmeria. W budynkach gospodarczych mieściła się ubojnia i przetwórnia zaopatrująca w mięso wojska niemieckie podczas powstania warszawskiego. Po wojnie pałac przejęło Ministerstwo Zdrowia. W 1975 roku był w nim Profilaktyczny Dom Zdrowia Ministerstwa Zdrowia i Opieki Społecznej. W 1989 roku utworzono w pałacu Ośrodek Rehabilitacyjno-Readaptacyjny dla Młodzieży Polskiego Towarzystwa Zapobiegania Narkomanii, który mieści się w nim do dziś.

Wólka Przybójewska jest położona 9 km na zachód od Zakroczymia, 2 km na południe od drogi nr 62 do Czerwińska nad Wisłą. Dwór znajduje się w południowo-zachodniej części wsi.

Zdjęcia wykonano w maju 2018 roku.

  • Elewacja frontowa

  • Elewacja frontowa i boczna

  • Boczne wejście

  • Elewacja tylna

  • Elewacja tylna

  • Półkolisty balkon