Dom podcieniowy nr 32 został zbudowany pod koniec XVIII wieku, a następnie przebudowany w 1851 roku z fundacji Corneliusa Froese. Jest to konstrukcja drewniana, stojąca na ceglanej podmurówce, z ryglową wystawką. Szczyty głównej części budynku są oszalowane pionowo. Głęboką, umieszczoną od frontu wystawkę wspiera 6 drewnianych kolumn toskańskich i ryglowe ścianki z kolumnami bocznymi. Kolumny ustawione są na niskiej, ceglanej podstawie. Na nadprożu widnieją dwie metalowe, nie do odczytania tabliczki. Dodatkowo, dom wyróżnia się dekorowanymi wycięciami belek przy głowicach kolumn. Dach domu pokryty został dachówką holenderską. Budynek wzniesiono na planie dwutraktowym, z wielką izbą w narożniku oraz czarną kuchnią. Obecnie lekko zaniedbany budynek znajduje się w prywatnych rękach i pełni funkcje mieszkaniowe. Dom podcieniowy nr 32 w Żuławkach znajduje się w odległości 200 m na południe od domu podcieniowego nr 6, tuż przy głównej ulicy, po jej wschodniej stronie.

Dom podcieniowy nr 64 został zbudowany w 1721 roku, przebudowany w roku 1803 przez Petera Loewena dla Isaaca Schultza, który dobudował podcień i remontowany w roku 2014. Jest to konstrukcja drewniana, stojąca na ceglanej podmurówce, o węgłąch przesłoniętych deską imitującą pilaster, z ryglową wypełnioną żółtą cegłą wystawką. Szczyty głównej części budynku i wystawki są oszalowane pionowo. Głęboką wystawkę wspiera 6 drewnianych kolumn oraz dwie ryglowe ścianki z kolumnami bocznymi. Na belce podcienia zachowała się inskrypcja z datą przebudowy o treści: „Isaac Schultz Bau Herr Anno 1803 Peter Loewen Baumeister„, odsłonięta spod desek podczas remontu domu w 2014 roku. Przy głowicach kolumn znajdują się dekorowane miecze. Od północy usytuowano drugi podcień wsparty na 5 słupach. Budynek został wzniesiony na planie dwutraktowym, o szerszym trakcie zachodnim, z wielką izbą w południowo-wschodnim narożniku, czarną kuchnią w trakcie wielkiej izby, z sienią w formie litery L oddzielającą część gospodarczą. Całość nakryto dachówką holenderką. Dom podcieniowy nr 64 w Żuławkach znajduje się we wschodniej części wsi, oddalony ok. 200 m na wschód od głównej drogi.

Dom podcieniowy nr 75 z dwoma podcieniami został zbudowany w 1859 roku przez cieślę o inicjałach CC. Jest to konstrukcja drewniana, stojąca na ceglanej podmurówce. Szczyty głównej części budynku są oszalowane pionowo. Głęboką wystawkę wspiera 6 drewnianych kolumn toskańskich oraz dwie ryglowe ścianki boczne z kolumnami bocznymi. Kolumny stoją na wspólnej, ceglanej podstawie. Szczyty zdobią laubzekiny. Na nadprożu widoczna jest inskrypcja budowniczego z datą budowy. Od drugiej strony domu dobudowany jest drugi, mniejszy podcień wsparty na 8 słupkach. Budynek został wzniesiony na planie dwutraktowym, o szerszym trakcie zachodnim, z wielką izbą w południowo-zachodnim narożniku, czarną kuchnią w trakcie wielkiej izby, dwudzielną sienią w formie zbliżonej do litery Z oddzielającą część gospodarczą. Dodatkowo, dom wyróżnia się dekorowanymi wycięciami belek przy głowicach słupów. Dach nakryto dachówką holenderką. Obiekt jest wyremontowany, zadbany, z nowymi elementami jak np. drewniane okna. Dom podcieniowy nr 75 w Żuławkach znajduje się w południowo-wschodniej części wsi, oddalony ok. 200 m na wschód od głównej drogi.