Zespół Klasztorny Klarysek w Starym Sączu został ufundowany przez księżną Kingę, żonę Bolesława Wstydliwego w 1280 roku. Księżna po śmierci męża sama wstąpiła do klasztoru w 1279 roku. Pierwsze budynki klasztorne i kościół były zapewne drewniane. Od połowy XIV wieku rozpoczęto prace budowlane nad murowanym kościołem pw. Świętej Trójcy, którego konsekracja nastąpiła około 1332 roku. Całość została otoczona murami obronnymi z basztami, które zachowały się do dziś od południa, wschodu i zachodu. Do tego klasztoru wstąpiła również królowa Jadwiga, żona Władysława Łokietka i matka Kazimierza Wielkiego, która zmarła w 1339 roku. Kolejne prace wykonywano w latach 1601-05, kiedy to na polecenie biskupa Bernarda Maciejowskiego powstaje murowany klasztor. Zniszczenia wywołane pożarem jaki miał miejsce w 1764 roku dały początek poważnym remontom i zmianom w postaci wykonania nowych polichromii i dobudowania sygnaturki, która powstała w 1777 roku jako dar ksieni Psurskiej.

Wczesnogotycki kościół pw. Trójcy Świętej ma wydłużony, pięcioprzęsłowy korpus i węższe, dwuprzęsłowe prezbiterium o trójbocznym zamknięciu. W kościele na szczególną uwagę zasługuje barokowa ambona z 1671 roku wykonana z hebanu o fantazyjnych zdobieniach przedstawiających mityczne, biblijne drzewo Marii Panny, winną latorośl i liczne postaci królów judejskich. Cennym obiektem jest kaplica św. Kingi ze srebrną trumną zawierającą relikwie świętej, ołtarz główny i dwa stiukowe ołtarze boczne, zaprojektowane i wykonane w stylu barokowym przez Baltazara Fontany w latach 1696-1699. Szczególnie cenny i piękny jest obraz św. Trójcy, w całości wyrzeźbiony i wytłoczony w srebrnej blasze. W lewej nawie znajduje się płyta grobowa królowej Jadwigi, żony Władysława Łokietka. Organy kościelne mają dwie klawiatury: jedną w części dla osób świeckich i przeznaczoną dla świeckiego organisty, drugą w części zamkniętej i przeznaczoną dla siostry zakonnej. Przy kolejnych przebudowach klasztoru pracowali znakomici architekci, artyści i projektanci Jan di Simoni, Franciszek Placidi, Baltazar Fontana, Feliks Derysarz i wielu innych. 

W zbiorach bibliotecznych klasztoru zachowały się cenne rękopisy muzyczne z XIII wieku, świadczące o niezwykle wysokim poziomie ówczesnej kultury muzycznej regionu. Jeden z manuskryptów zawiera czterogłosowy conductus Omnia Beneficia, dzieło uważane za najstarszy zabytek polskiej muzyki wielogłosowej. W 1683 roku król Jan III Sobieski podarował klaryskom zdobyty na Turkach sztandar, który jest do dziś przechowywany w klasztorze.

Stary Sącz jest położony 8 km na południowy-zachód od Nowego Sącza, przy drodze nr 87 do Rytra. Założenie znajduje się we wschodnie części miasta, ok. 300 metrów od Rynku.

Zdjęcia wykonano w marcu 2015 roku.