Klasycystyczny pałac w Górze, położony na wysokim brzegu odnogi Narwi został zbudowany około 1780 roku dla Stanisława Poniatowskiego, zapewne wg projektu architekta Stanisława Zawadzkiego. 

Była to murowana z cegły, otynkowana, piętrowa rezydencja wzniesiona na planie prostokąta, nakryta czterospadowym dachem. Pałac posiadał trzy ryzality od frontu i ogrodu (środkowy wyższy i szerszy, zamknięty trójbocznie). Wnętrza budowli były o układzie dwu- i trzytraktowym z ośmioboczną salą balową. Polichromie wnętrz wykonał Szymon Mańkowski po 1780 roku, zamalowano je w XIX wieku, odsłonięte zostały w roku 1920, a następnie zniszczone w czasie II wojny światowej.

Od 1795 do 1839 roku pałac stanowił własność Gutakowskich: Ludwika Szymona oraz jego kolejnych żon: Teresy potem Marianny, sióstr Sobolewskich, następnie Wacława, pułkownika 13 pułku huzarów w armii Księstwa Warszawskiego i jego żony Józefy z Grudzińskich. W tych czasach powstały gorzelnia, browar, wiatrak, młyn, deptak oraz przeprawy na Narwi i Wiśle. W 1839 roku pałac przeszedł na własność rządu rosyjskiego, z przeznaczeniem na siedzibę prawosławnych archirejów, w których posiadaniu pozostał do pierwszej wojny światowej.

W 1888 roku budowla została częściowo przebudowana, między innymi obniżono dach, przekształcono układ wnętrz, zmieniono obramienia okienni i umieszczono płaskorzeźbę z Okiem Opatrzności w tympanonie środkowego ryzalitu. Pałac uległ uszkodzeniu w czasie I wojnie światowej.

W 1933 roku Ministerstwo Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego otworzyło „Państwową Szkołę Rolniczą Żeńską w Willi Górze„. Podczas II wojny światowej szkoła zaprzestała działalności, a sam pałac uległ ponownie bardzo poważnym uszkodzeniom i po 1945 roku był stopniowo rozbierany. Do dziś zachowały się wysokie, sklepione piwnice (być może wcześniejszego budynku), ryzalit od strony rzeki oraz narożnik południowo-zachodni (w pełnej wysokości), pozostałe narożniki zachowały się do połowy wysokości murów. Z zabudowań przypałacowych zachowała się jedynie oficyna – obecnie pełniąca funkcje mieszkaniowe.

Góra jest położona 7 km na wschód od Nowego Dworu Mazowieckiego, przy drodze nr 631 do Zegrza. Ruiny znajdują się na końcu wsi, ok.200 m od końca asfaltu.

Zdjęcia wykonano w marcu 2016 roku.