Klasycystyczny pałac w Andrychowie obecny wygląd uzyskał w I połowie XIX wieku, w wyniku przebudowy dawnego, XVII wiecznego dworu obronnego, zbudowanego przez Mariana Przyłęckiego. Inicjatorami przebudowy był hr. Bobrowski, który poszerzył istniejący dwór o dwa skrzydła nadając mu kształt podkowy. Główne wejście usytuowano od północy ponieważ tam wytyczono gościniec. Parterowa rezydencja składa się z korpusu głównego i dostawionych do niego pod kątem prostym dwóch skrzydeł bocznych. Pośrodku skrzydła głównego od strony zajazdu znajduje się czterokolumnowy portyk z czterema kolumnami doryckimi i trójkątnym frontonem w którym znajdują się herby: „Jastrzębiec” h. Bobrowskich i „Poraj” rodziny Męcińskich z których pochodziła żona Stefana Bobrowskiego. Od tyłu budowla posiada wydatny ryzalit. Okna w rezydencji są duże, półkolisto zamknięte lub prostokątne. Od południowego zachodu znajduje się narożnikowa baszta, prawdopodobnie pozostałość po dworze obronnym. Całość była otoczona parkiem w stylu angielskim, pełniącym dziś funkcje parku miejskiego. 

        Bobrowscy mieszkali w pałacu do wybuchu II wojny światowej. W 1966 roku przeprowadzono remont i odnowiono elewację budynku. Obecnie siedzibę tu ma przedszkole, a w zachodnim skrzydle pałacu mieści się siedziba Towarzystwa Miłośników Andrychowa. Obok dworu wolnostojący budynek powozowni, obecnie wykorzystany jako lokal gastronomiczny.

        Andrychów jest położony ok. 22 km na wschód od Bielska-Białej, przy drodze nr 52 do Wadowic. Pałac znajduje się przy ul. Krakowskiej 69.

Zdjęcia wykonano we wrześniu 2013 roku.