Renesansowy zamek Ambras w Innsbrucku powstał w XVI wieku w wyniku przebudowy średniowiecznego założenia z fundacji arcyksięcia Ferdynanda II dla ukochanej żony – Philippiny. Ponieważ Tyrol po 1665 roku nie był już siedzibą książęcą i pozbawiony został reprezentacji na dworze, zamek Ambras służył do połowy XIX wieku różnym celom, jak koszary, czy lazaret. Pomimo tego słynne zbiory nadal pozostawały w zamku. W latach 1855-58 został za panowania namiestnika Tyrolu, arcyksięcia Karola Ludwika, ponownie przystosowany do celów mieszkalnych. Po 1913 roku zamek miał zostać letnią siedzibą rodziny arcyksięcia Franciszka Ferdynanda. Po zniesieniu monarchii zamek Ambras skonfiskowano na rzecz Republiki Austrii i obecnie podlega gestii Muzeów Federalnych, jako jedyne muzeum poza Wiedniem.

Rezydencja składa się z zamku dolnego, z bramą wjazdową i obszernym dziedzińcem oraz zamku górnego, która powstała na miejscu średniowiecznego zamczyska. Obie części łączy bogato zdobiona malowidłami Sala Hiszpańska, którą zaprojektował Giovanni Luchese w 1571 roku. Jest to najstarsza renesansowa sala na ziemiach niemieckich. Powstała ona jako sala balowa. Ma 43 metry długości i jest jedną z najpiękniejszych sal wolno stojących okresu renesansu. Elementami szczególnej wartości są: bogato zdobione okna, 27 obrazów tyrolskich książąt, drzwi wejściowe oraz drewniane, częściowo pozłacane i intarsjowane kasetony. Komnaty zamku dolnego mieszczą kolekcję broni i zbroje, a na pierwszym piętrze znajduje się cenna kolekcja rzeźby i malarstwa, takich mistrzów jak Łukasza Cranacha, Antona Mora, Tycjana, van Dycka i Diego Velásqueza. W zamku górnym można zobaczyć łazienkę Philippine Welser żony Ferdynanda II, oraz dalszy ciąg kolekcji obrazów i rzeźb, które są wystawione na pierwszym i drugim piętrze, oraz przedmioty codziennego użytku i galerie portretów dynastii Habsburgów od Albrechta III (1349-1395) do cesarza Franciszka II (1768-1835). Dziedziniec wewnętrzny górnego zamku zalicza się do najlepiej zachowanych przykładów malarstwa freskowego XVI wieku. Malowidła powstały w latach 1564-67 w technice grisaille, a dzięki użyciu różnych odcieni szarości, uzyskano wrażenie reliefu. Malowidła, przypisywane Heinrichowi Teufelowi, przejmują funkcje architektoniczne, tak by za pomocą systemu regularnych dekoracji wyrównać nieregularny kształt dziedzińca i skompensować jego ciasnotę. Przedstawione jest wszystko, co miało znaczenie dla dworskiego życia na zamku: wzory bohaterstwa, ideały cnót z antyku i Starego Testamentu, sztuk pięknych i nauk oraz humanistycznej gościnności. Na dziedzińcu zamku dolnego założono ogród francuski z grotą, przechodzący dalej w górski park krajobrazowy z licznymi alejkami spacerowymi.

Zamek Ambras, położony na południowy wschód od centrum Innsbrucku, na stoku góry, zaliczany jest do najbardziej znaczących zabytków Innsbrucka. Z pod bramy zamku górnego roztacza się wspaniała panorama miasta.

Zamek znajduje się przy ulicy Schloss Strasse, do której z centrum dojedziemy ulicą Aldranser Strasse.

Zdjęcia wykonano w grudniu 2009 roku.