Pierwsza na świecie kopalnia ropy naftowej została otwarta w Bóbrce przez spółkę „Łukasiewicz-Trzeciewski-Klobassa” w roku 1854. Metody wydobycia ropy były bardzo archaiczne, najpierw kopano rów o głębokości ok. 1,2 m i długości ok. 120 m, w którym zbierała się ropa, którą następnie wybierano różnymi naczyniami. Wydajność takich rowów była jednak bardzo mała. W 1858 roku wykonano pierwszą tzw. kopankę o nazwie „Małgorzata” o wydajności ok. 4000 litrów dziennie, która zadecydowała o dalszych losach kopalni. W 1861 roku wykonano istniejącą i czynną do dziś kopankę „Franek”. W 1871 roku spółkę rozwiązano, jedynym właścicielem został Klobassa, a Ignacy Łukasiewicz pozostał dyrektorem kopalni. Łukasiewicz zmarł w 1882 roku, lecz nie przeszkodziło to w rozwoju kopalni, która jest czynna do dnia dzisiejszego. W 1961 roku na terenie kopalni rozpoczęto organizowanie Skansenu – Muzeum Przemysłu Naftowego. Do najcenniejszych zabytków muzealnych należą obiekty, pochodzące z czasów Ignacego Łukasiewicza:

Obelisk ufundowany w 1872 r. przez Ignacego Łu­kasiewicza. Na obeli­sku widnieje napis: „DLA UTRWALENIA PAMIĘ­CI ZAŁOŻONEY KOPALNI OLEYU SKALNEGO W BÓBRCE WR 1854 IGNACY ŁUKASIEWICZ 4-11-72″; 

kopanka Franek, wykonana ręcznie około 1860 roku do głębokości 50 m, a następnie w latach późniejszych pogłębiona za pomocą wiertnicy ręcz­nej do głębokości 150 m.; 

kopanka Janina; ręcznie wykopana do głębo­kości 132 m, a następnie pogłębiona wiertnicą ręczną do głębokości 250 m; do dziś jest eksplo­atowana przy użyciu pompy wgłębnej;

warsztat mechaniczny z 1864 roku, o konstrukcji drewnianej, który służył do obsługi wierceń metodą udarową. Znajdują się w nim najprostsze maszyny obróbcze, między innymi tokarka i wiertarka napę­dzana ręcznie za pośrednictwem pasów transmisyjnych.

Budynek Administracyjny kopalni tzw. Dom Łukasiewicza z 1865 roku, w którym zorganizowano ekspozycję apteczną , nawiązującą do pierwszej pracy Ignacego Łukasiewicza. Prezentowane są tam również słuchowiska poświęcone historii odkrycia nafty i założenia kopalni ropy naftowej w Bóbrce. W budynku zgromadzono kolekcję lamp naftowych, fotografii oraz ekspozycję geologiczną.

drewniana kuźnia kopalniana z 1856 roku; we wnętrzu znajdują się dwa paleniska zbudowane z cegły, podsycane za pomocą skórzanego miecha z lat 1890-95; wyposażona jest w stare narzędzia kowalskie;

zrekonstruowana wiertnica ręczna z 1862 roku, służąca do wiercenia metodą udarową płytkich otworów. 

Bóbrka leży  ok. 10 km na południe od Krosna. Aby najłatwiej się tam dostać trzeba wyjechać z Krosna drogą nr 28 do Miejsca Piastowego, gdzie skręcamy w prawo na drogę nr 9 w kierunku Dukli. 2 km za wsią Rogi znowu skręcamy w prawo i kierując się znakami dojeżdżamy do skansenu.

Zdjęcia wykonano we wrześniu 2006 roku.