Gotycki zmek w Bolkowie wzniesiono prawdopodobnie z inicjatywy Bolesława II Łysego. Warownia została ostatecznie wykończona przez jego syna Bolka I w XIII wieku. Pierwsza rozbudowa założenia miała miejsce w XIV wieku. W roku 1540 nastąpiła gruntowna przebudowa zamku pod kierunkiem architekta Jakuba Parra. Wprowadzono wtedy renesansowy wystrój, a także przystosowano fortyfikacje do wymogów obrony artyleryjskiej. W 1646 roku zamek został zdobyty przez Szwedów. W drugiej połowie XVII wieku utracił znaczenie militarne i został sprzedany cystersom z Krzeszowa. Następnie po sekularyzacji zakonu stał się własnością państwa pruskiego. Od początku XIX wieku stopniowo był rozbierany i niszczał. Pod koniec XIX wieku przeprowadzono pierwsze prace zabezpieczające.

         Warownia została zbudowana z kamienia na szczycie wzgórza leżącego na zachód od miasta. Plan zamku przystosowany jest do kształtu wierzchołka wzniesienia o zarysie nerki. W południowo-zachodniej części dziedzińca postawiono wieżę wolnostojącą tzw. donżon o wysokości 25 m. i średnicy 12,3-15 m. Wieża charakteryzuje się unikatowym ostrzem skierowanym w stronę skąd groziło największe zagrożenie. Przy wieży znajdowała się brama wjazdowa. Zabudowania gospodarcze usytuowano od strony wschodniej wzdłuż muru, a budynki mieszkalne od północy. Zamek górny otaczały cztery dziedzińce również ufortyfikowane murami obronnymi oraz basztami. Fortyfikacje zamkowe były niegdyś sprzężone z miejskimi. Obecnie na zamku mieści się oddział Muzeum Okręgowego w Jeleniej Górze.

         Bolków leży 32 km na wschód od Jeleniej Góry i 32 km na zachód od Świdnicy, przy skrzyżowaniu dróg nr 5 i 3. Ruiny znajdują się w zachodniej części miasta na  górującym nad nim wzgórzu.

         Zdjęcia wykonano w kwietniu 2005 roku.