Po raz pierwszy Mostar pojawia się w tureckim spisie z lat 1468-69. Nazwa miasta pochodzi od słowa ‚mostari’ – ‚strażnicy mostu’. W XVI wieku Turcy założyli tu twierdzę, a w 1566 roku dotychczasowy drewniany most został zastąpiony kamiennym. Po jego obu stronach rozwinęło się miasto, które było tureckim centrum administracyjnym, handlowym i rzemieślniczym w Hercegowinie. W 1875 roku wybuchło tu powstanie antytureckie. Po jego upadku miasto przeszło pod panowanie Austro-Węgier, które trwało do 1918 roku. Po zakończeniu I wojny światowej Mostar wszedł w skład Królestwa Serbów, Chorwatów i Słoweńców, późniejszej Jugosławii. Pozorna zgoda wielu narodowości i wzajemne współistnienie sprzyjało rozwojowi gospodarczemu i przemysłowemu. Po II wojnie światowej w mieście powstało wiele nowych budynków, Stare Miasto zachowało jednak średniowieczny charakter. Jeszcze w latach 80-tych XX wieku niemal bezkonfliktowo żyli tu obok siebie Chorwaci, bośniaccy muzułmanie, Serbowie i inne narodowości. W 1991 roku Mostar liczył 126 tys. mieszkańców, był dużym ośrodkiem przemysłowym, gospodarczym i turystycznym. Tysiące turystów przyjeżdżało tu podziwiać pozostałości kultury islamskiej.

Od marca 1992 roku Mostar znajdował się w granicach niepodległej Bośni i Hercegowiny. Jednak w maju 1992 roku rozpętały się bratobójcze walki. W mieście toczyły się najpierw walki Bośniaków i Chorwatów przeciwko Serbom, a następnie, od maja 1993 roku, Chorwatów z Bośniakami. Przez 10 miesięcy Chorwaci oblegali wschodnią część miasta zamieszkaną przez bośniackich muzułmanów. Została ona niemal doszczętnie zniszczona. Zburzono większość zabytków architektury, w tym wszystkie meczety z XVII-XVIII wieku. 9 listopada 1993 roku pod ostrzałem chorwackich czołgów zawalił się kamienny Stary Most. Zawieszenie broni pomiędzy Chorwatami i Bośniakami podpisano 25 lutego 1994 roku. Od tego czasu miasto, pod nadzorem międzynarodowym, pozostaje podzielone na dwie niechętne sobie części – bośniacką (muzułmańską) i chorwacką. Jeszcze pięć lat po wojnie miasto nie było bezpieczne. Wciąż dochodziło do utarczek między mieszkańcami obu jego części.

Obecnie sytuacja się ustabilizowała i Mostar odzyskuje znaczenie głównego ośrodka politycznego, gospodarczego i kulturowego Hercegowiny. Jego odbudowa i rozbudowa rozpoczęła się zaraz po wojnie. Mostar znów zaczynają odwiedzać turyści, otwiera się restauracje i sklepy z pamiątkami. Powoli odbudowuje się zabytki. W 1997 roku otwarto meczet Karadjozbega z 1564 roku, w 2000 roku meczet Tabacica z ok. XVI wieku położony w sercu Mostaru nieopodal Starego Mostu. Odbudowano także mury miejskie z połowy XVI wieku. 23 lipca 2004 roku uroczyście otwarto pieczołowicie odtworzony Stary Most. W lipcu 2005 roku Stary Most i jego najbliższe otoczenie zostały wpisane na listę światowego dziedzictwa kulturowego UNESCO. Most poza wartością historyczną posiada też symboliczną, ponieważ dwie strony rzeki zamieszkiwali Serbowie i Chorwaci, stanowił on łącznik pomiędzy narodami.

Poza mostem na uwagę zasługuje przede wszystkim Starówka. Na lewym brzegu Neretwy możemy znaleźć starą uliczkę Kujundziluk. Nazwa pochodzi od Kujundzije lub po angielsku „kotlarzy”. Jest to tradycja bardzo dobrze zachowana do dziś. „Tabhana” – pałac, w którym pracowano przy przetwarzaniu skór mieści dziś szereg kawiarni. To doskonałe miejsce mieć poranną kawę w starej atmosferze tureckiej. Na lewym brzegu Neretwy można zobaczyć Tarę – kamienną wieżę. Celem tej wieży było przechowywanie broni, prochu i amunicji. Z tego powodu ściany w tej wieży mają trzy metry grubości. Tara straciła swoją funkcję podczas austro-węgierskiej okupacji. Przy Kujundziluk znajduje się dom turecki z XVII wieku, jedna z najpiękniejszych zachowanych budowli mieszkalnych. Dom otoczony jest wysokim murem. We wnętrzu jest specjalna przestrzeń, która oddziela mężczyzn od kobiet. Godne uwagi są też meczety. Karadjoz-bey mosque jest uważany za najpiękniejszy meczet w Hercegowinie. W czasie drugiej wojny światowej został poważnie uszkodzony, a w ostatniej wojnie niemal całkowicie zniszczony, obecnie podlega pracom renowacyjnym.

W centrum Starego Miasta, na skale nad Neretwą znajduje się meczet Koski Mehmed-Paszy, zbudowany w 1617 roku. W

Mostarze jest też katedra katolicka pw. Najświętszej Maryi Panny Matki Kościoła zbudowana w nowoczesnym stylu w latach 1975-80. Wnętrze zdobią witraże autorstwa Ivo Dulcica oraz mozaika autorstwa Zdenko Grgica. W czasie wojny w Bośni świątynia uległa zniszczeniu. Obecnie odbudowana. Światynia mieści się przy ulicy Nadbiskupa Čule.

Inne ciekawe obiekty, to XVII wieczna wieża zegarowa z kamienia, cerkiew ortodoksyjna oraz Krzywy Most – najstarszy w mieście.

Mostar położony jest w południowo-zachodniej części Bośni i Hercegowiny, przy drodze wiodącej z Dubrownika do Sarajewa. Miasto leży na wysokości ok. 60 m n.p.m., na równinie Mostarsko polje, na obu brzegach rzeki Neretwy.

Zdjęcia wykonano w czerwcu 2014 roku.

  • Stary Most

  • Stary Most

  • Część muzułmańska

  • Meczet Koski Mehmed-Paszy

  • Wnętrze meczetu

  • Część Chorwacka

  • Neretwa

  • Stare miasto

  • Wieża Chorwacka

  • Wieża muzułmańska

  • Uliczka prowadząca do mostu

  • Meczet

  • Nieodbudowane domy

  • Uliczka pełna sklepików

  • Uliczka pełna sklepików i knajpek

  • Uliczka pełna sklepików i knajpek

  • Uliczka pełna sklepików i knajpek

  • Elewacja podziurawiona kulami

  • Uliczka pełna sklepików i knajpek

  • Uliczka Kujundziluk

  • Uliczka Kujundziluk

  • Uliczka Kujundziluk

  • Uliczka Kujundziluk

  • Uliczka Kujundziluk

  • Zniszczony dom

  • Zniszczony dom

  • Meczet

  • Meczet

  • Muzułmanki

  • Nic dodać, nic ująć

  • Powojenny cmentarz muzułmański

  • Kościół św.Piotra i Pawła

  • Kościół św.Piotra i Pawła - prezbiterium

  • Kościół św.Piotra i Pawła - kaplica