Pierwotny barokowy pałac w Dąbroszynie został wzniesiony w latach 80-tych XVII wieku, z fundacji Hansa Adama von Schöninga. Budowla zlokalizowana jest na osi północ – południe, z elewacją frontową zwróconą w kierunku północnym. Była ona dwukondygnacyjna, murowana z cegły i otynkowana, z wysokim dachem dwuspadowym, o dwóch narożnych ryzalitach. Założona na planie zbliżonym do prostokąta, otrzyma­ła formę prostopadłościanu. Nad wejściem głównym, usytuowanym w osi pałacu umieszczono herb rodziny von Schöning. Wewnątrz za­chowały się w kilku pomieszczeniach parteru barokowe dekoracje sztukatorskie. Wokół pałacu założono park krajobrazowy tzw. dolny i górny.

Pierwsza poważna przebudowa pałacu miała miejsce po zniszczeniach wojny siedmiolet­niej w trzeciej ćwierci XVIII wieku, kiedy to od południa dodano kolumnowy portyk nad którym założono taras. Wewnątrz przebudowano układ pomieszczeń, a w czworobocznej sieni wybudowa­no reprezentacyjną, zabiegową klatkę schodową z rokokową balustradą. Na początku XIX wieku zmieniono częściowo wystrój pomieszczeń. Z tego okresu zachowały się w dwóch pomieszczeniach parteru boazerie pokryte malowanymi groteskami oraz sala, w której od­bywały się przedstawienia teatralne, zdobiona terakotowymi medalionami antycznych po­staci.

Ostateczny kształt budowla uzyskała poprzez przebudowę w stylu neogotyckim w 1851 roku, prawdopodobnie według projektu Georga Friedricha Hitziga. W trakcie prze­budowy pałacu zmieniono częściowo układ pomieszczeń, skrócono ryzality oraz nadbu­dowano trzecią kondygnację z przeznaczeniem na mieszkania dla służby. Bryłę pałacu na­kryto niskim dachem czterospadowym ukrytym za krenelażem. Elewacje ozdobiono gzymsem cokołowym, podokiennym i koronującym, a narożniki korpusu zwieńczono sterczynami.

Tuż obok pałacu wznosi się niegdyś ewangelicki, obecnie rzymsko-katolicki kościół pw. św. Józefa. Kościół wybudowano w końcu XVII wieku, gdy właścicielem majątku był marszałek Hans Adam von Schöning. W latach 1825-29 kościół przebudowano w stylu neogotyckim oraz dobudowano wieżę. Projektantem przebudowy był najprawdopodobniej Karl Friedrich Schinkek. W kościele zachowało się mauzoleum rodziny von Schöning z wysokiej klasy pełnofiguralnymi rzeźbami przedstawiającymi marszałka i jego żonę Margarethe Luisę von Pöllnitz. Obok znajduje się popiersie ich syna Johanna Ludwiga von Schöning. Autorstwo rzeźb przypisuje się Andreasowi Schluterowi lub jego uczniom. W podziemiach kościoła znajduje się udostępniony do zwiedzania, bogato zdobiony miedziany sarkofag marszałka Schöninga.

W latach 1713-95 pałac należał do rodziny von Wreech, a po bezpotomnej śmierci ostatniego z nich – Ludwiga Alexandra w 1795 roku, dobra  znalazły się w posiadaniu jego siostrzeńca – Bogislava Friedricha von Dönhoffa. W 1816 roku majątek w formie wiana trafił do hrabiego Hermanna von Schwerina. W rękach tego rodu dobra znajdowały się do 31 stycznia 1945 roku. W czasie bitwy o Kostrzyn nad Odrą w pałacu urzędował sztab marszałka Żukowa. Zaraz potem w pałacu utworzono Państwowy Urząd Repatriacyjny, a następnie przekaza­no budynek wraz z założeniem parkowym miejscowemu PGR-owi. W bu­dowli mieściły się biura, przedszkole, biblioteka, przychodnia oraz mieszkania pra­cownicze. W latach 90-tych XX wieku właścicielem pałacu i parku dolnego stała się Gmina Witnica, a rezydencja została uznana za oficjalną siedzibę Euroregionu Pro Europa Viadri­na. Obecnie zespół pałacowo-parkowy stoi pusty i niszczeje.

Dąbroszyn jest położony 5 km na północny-wschód od Kostrzyna, przy drodze nr 132 do Gorzowa Wielkopolskiego. Zespół pałacowo-parkowy znajduj­e się w centralnej części miejscowości, po obu stronach drogi prowadzącej z Gorzo­wa do Kostrzyna. Pałac usytuowany jest po południowej stronie drogi.

Zdjęcia wykonano w maju 2022 roku.