Początki zamku w Amboise sięgają przełomu III i IV wieku n.e., kiedy to Merowingowie wznieśli tu warowny fort. W okresie średniowiecza był on kilkukrotnie najeżdżany i niszczony przez Normanów. Pod koniec XII wieku okoliczne tereny wraz z grodem dostały się we władanie członków arystokratycznego rodu d’Amboise. Wtedy też przystąpiono do budowy pierwszej warowni. W 1434 roku król Karol VII pod wpływem intryg oskarżył Ludwika d’ Amboise o zdradę i skonfiskował posiadłość, która przeszła na własność korony. Karol VII rozpoczyna rozbudowę zamku i fortyfikacji. Prace budowlane kontynuowane były w czasach Karola VIII, który tu spędził dzieciństwo. Wybudowano wówczas m.in. południowe skrzydło, a także dwie wieże: Tour de Minimes i Tour Hurtault. Ostatecznie powstała tu okazała gotycko-renesansowa rezydencja królewska typu palazzo in fortezza pełniąca również funkcje obronne.

Przez lata zamek w Amboise stanowił tymczasową lub stałą siedzibą królów z dynastii Walezjuszy i Burbonów. Spokojne życie na zamku przerywa nagła śmierć młodego króla, który uderzył głową w drzwi, stracił przytomność i wkrótce zmarł. Kolejnym królem, który spędził tu szczęśliwe dzieciństwo był Franciszek I. Podczas jego panowania podróżujący dwór zatrzymywał się tu wiele razy. Tutaj też wychowywano dzieci Henryka II i Katarzyny Medycejskiej. Na przełomie XV i XVI wieku w zamku przez pewien czas mieszkała księżna Andegawenii (matka króla Francji Franciszka I) – Ludwika Sabaudzka. Jakiś czas później posiadłość znacznie podupadła co spowodowało, że w 1530 roku ostatecznie opuściła ją rodzina królewska.

Niespełna wiek później w czasach panowania Ludwika XIII zamek przekształcony został w więzienie. Ciężki okres dla Amboise nastał w czasie rewolucji francuskiej, kiedy to rezydencja została doszczętnie splądrowana i zniszczona. W 1815 roku zamek stał się własnością księżniczki Orleanu i jest własnością tej rodziny do dziś.

Pierwsze prace konserwatorskie przeprowadzone zostały w XIX wieku. Wtedy też wyburzono wtedy otaczające zamek domy, otwierając w ten sposób widok na wieżę i mury warowni. Z tej niegdyś imponującej budowli do czasów obecnych przetrwały tylko dwa skrzydła. Ich wnętrza urządzone są w duchu renesansu.

Zamek w Amboise jest też miejscem spoczynku jednego z najsłynniejszych przedstawicieli Renesansu – Leonardo da Vinci. Do miasta sprowadził go król Franciszek I Walezjusz i ofiarował mu posiadłość Clos Lucé usytuowaną w pobliżu królewskiej rezydencji. Leonardo spędził tu ostatnie lata swojego życia, podczas których zajmował się regulacją rzeki Loary, a także rozwojem własnych projektów. Po śmierci został pochowany w kościele kolegialnym Saint Florentin przy zamku (zniszczonym w 1807 roku). Domniemane szczątki malarza zostały odnalezione w 1874 roku i przeniesione do zamkowej kaplicy św. Huberta.

Zamek wraz z kaplicą znajduje się w obrębie ufortyfikowanego wzniesienia. Obecnie w jej obrębie funkcjonuje park i ogród, ale wciąż widoczne są dawne założenia obronne. W zamku organizowane są w sezonie imprezy plenerowe, pokazy historyczne oraz inscenizacje.

Amboise jest położone w środkowej Francji, w dolinie rzeki Loary, około 20 km w kierunku wschodnim od Tours.

Zdjęcia pochodzą z filmu nagranego kamerą VHS w sierpniu 1993 roku. Niestety ich jakość pozostawia wiele do życzenia, ale chciałem je wykorzystać.

  • Widok z mostu nad Loarą

  • Kaplica w której pochowano Leonarda da Vinci

  • Baszta zachodnia