Historia paryskiego Ratusza rozpoczęła się w 1357 roku, kiedy Etienne Marcel zakupił kamienice przy Place de Grève w centrum Paryża. Kamienica zwana „Maison aux Piliers” miała być siedzibą  paryskich kupców  i miejscem spotkań dla tej licznej i ważnej grupy społecznej. Prawie dwa wieki później „Maison aux Piliers” groził zawaleniem i podjęto decyzje o  zastąpieniu nowym budynkiem. Pierwszy kamień budowli położył 15 lipca 1533 roku burmistrz kupców Pierre Viole. Plany budynku zaprojektowali Pierre de Champiges i Dominique de Cortone, włoski architekt znany również jako Boccador.  Pierwszym burmistrzem Paryża został mianowany 15 lipca 1789 roku Jean-Sylvain Bailly, matematyk i astronom, po zabójstwie Jacquesa de Flessellesa, ostatniego rektora kupców paryskich.

Obecny ratusz w Paryżu (fr. hôtel de ville de Paris) został wzniesiony w latach 1874-82 jako rozbudowana rekonstrukcja XVII-wiecznego ratusza, który został spalony podczas Komuny Paryskiej. Neorenesansową budowlę zaprojektowali dwaj architekci – Théodor Ballu i Édouard Deperthes. Budynek staje się wówczas najnowocześniejszym budynkiem użyteczności publicznej. Jest podłączony do prądu i telefonu oraz posiada windy. Centralne ogrzewanie, wynalezione przez Eugène Viollet-le-Duc, działa do dziś. Jego fasada jest bogato zdobiona ornamentami, kolumnami, wieżyczkami i 136 rzeźbami najważniejszych paryskich osobistości. Nad głównym wejściem znajduje się zegar, a po dwóch stronach rzeźby przedstawiające alegorię sztuki, autorstwa Laurenta Marqueste’a, i alegorię nauki, autorstwa Jules’a Blancharda. Całość nakryto mansardowym dachem w typowo francuskim stylu. Wewnątrz znajduje się dekorowana sala balowa Salle des Fêtes, w której mer Paryża wydaje przyjęcia i przyjmuje ważnych gości. Poza funkcją administracyjną ratusz pełni również funkcje reprezentacyjne, jest wykorzystywany jako miejsce odbywania się oficjalnych uroczystości.

Ratusz, siedziba rady miejskiej Paryża, znajduje się, przy placu de l’Hôtel de Ville, około 4 km na wschód od Wieży Eiffla.

Zdjęcia pochodzą z filmu nagranego kamerą VHS w sierpniu 1993 roku. Niestety ich jakość pozostawia wiele do życzenia, ale chciałem je wykorzystać.