Reprezentacyjną „Złotą Bramę” zbudował Jan Strakowski w latach 1612-14 wg. projektu Abrahama van den Blocke. Architektura bramy nawiązuje do rzymskich łuków triumfalnych. Dwupoziomowa fasada bramy, zaopatrzona w trzy przejścia oraz cztery ogromne okna na piętrze, zyskała wspaniałą oprawę gzymsowo-kolumnową oraz bardzo bogaty wystrój plastyczny. Szczyt bramy zwieńczono kamienną balustradą z rzeźbami dłuta Piotra Ringeringa. Od strony katowni figury wyobrażają „Pokój”, „Wolność”, „Bogactwo” i „Sławę”, a od ul. Długiej „Mądrość”, „Pobożność”, „Sprawiedliwość” i „Zgodę”. Jasnopopielate ściany pokrywają niderlandzkie elementy zdobnicze: stylizowane owoce, warzywa, szyszki i inne motywy roślinne. Po zachodniej stronie umieszczono tarczę z herbem Gdańska. Wszystkie rzeźbiarskie detale są obficie złocone i stąd wzięła się nazwa bramy. W latach 1803-72 w bramie mieściła się siedziba Szkoły Sztuk Pięknych. Odbudowana po zniszczeniach z 1945 roku służy obecnie Stowarzyszeniu Architektów Polskich.

Złota Brama znajduje się u wylotu ul. Długiej, obok Dworu Bractwa św. Jerzego. 

Zdjęcia wykonano w kwietniu 2009 roku.