Obecny, klasycystyczny dwór w Oliwie położony przy ul. Polanki 125, zwany „Monbrillant” został zbudowany pod koniec XVIII wieku, prawdopodobnie przez Ernesta Gottlieba Dorne, na miejscu starszego założenia. Pierwsza wzmianka o tej posiadłości pochodzi z 1642 roku, kiedy to Simon Schlep zakupił (za zgodą klasztoru oliwskiego) grunt od kowala Mertena Kulika. W roku 1654 posiadłość przeszła w ręce rodziny Engelke, która wzniosła tu parterowy dworek otoczony ogrodem. Od roku 1721, kolejnymi właścicielami posesji byli Beniamin, a po nim Jan Gotfryd Walter. Zapewne wtedy wzniesiono murowany dwór, a ogród zamieniono w park. W 1740 roku posiadłość odkupił Ernest Gottlieb Dorne, a od końca XVIII do połowy XIX wieku należała do burmistrza Jaochima Wilhelma Weickmanna i jego rodziny. Od połowy XIX wieku kolejni właściciele posesji to kolejno: Beata i Filip Hirsch; Max Jaguet; Wilhelm Martens; Alojzy Hoechrel; rodzina Mutzenbecher. Gdy właścicielem był Horst Wunzig (od 1929) gościło we dworze Niemieckie Towarzystwo Strzeleckie.

Obecnie jest to piętrowa budowla wzniesiona na planie prostokąta, nakryta łamanym dachem mansardowym z facjatami. Siedmioosiową elewację frontową poprzedza ganek z głównym wejściem, zwieńczonym tarasem. Ganek poprzedzają jednobiegowe schody, a wejście flankują dwie kolumny jońskie. Od ulicy Polanki do dworu prowadzi stroma alejka lipowa wzdłuż parku. Po północnej stronie dworku znajduje się pochodzący z XVIII wieku piętrowy budynek oficyny z przylegającym parterowym skrzydłem przykrytym mansardowym dachem. Zachował się także klasycystyczny pawilon ogrodowy oraz stawki w założeniu parkowym.

Do II wojny światowej Dwór nosił nazwę Monbrillant, Po wojnie Komisja Ustalania Nazw Miejscowych zaproponowała nazwę Biała Górka i taka nazwa została urzędowo zatwierdzona, choć zapewne większość mieszkańców Oliwy nie tylko jej nie używa, lecz może nawet nie zna. Obecnie posesja jest własnością Lasów Państwowych.

Dworek otoczony parkiem znajduje się przy ul.Polanki 125.

Zdjęcia wykonano w marcu 2011 roku.