Późnorenesansowo-barokowy pałac w Iłowej powstawał na przestrzeni kilku wieków. W 1626 roku z fundacji Krzysztofa von Schellendorfa przebudowano z wcześniejszego zało­żenia korpus główny. W pierwszej połowie XVIII wie­ku do zachodniego boku dobudowano skrzydło barokowe. W latach 1860-1905 miała miejsce znacząca przebudowa, która nadała rezydencji obecną formę. Zmieniono wówczas kształt dachów, dobudowano wieżę do skrzydła barokowego, tarasy przy pałacu i podcień przed głównym wejściem. Z tego okresu pochodzi również wystrój wnętrz. Większość prac prowadzona była za Fryderyka Promnitza, a później Friedricha Maximiliana von Hochberga, który kupił rezydencję w 1902 roku. Za czasów Hochberga podwyższono skrzydło, dobudowano wieże od strony północnej oraz prze­prowadzono modernizację wnętrz. 

Obecnie rezydencja, wzniesiona na rzucie litery „L”,  składa się ze starszego korpusu głównego, o wy­miarach 23×13 m, mieszczącego dekoracyjny portal wejściowy oraz skrzydła bocznego, znacznie wydłużonego, o wym. 31,5×12 m. Trzykondygnacyj­na bryła budynku rozczłonkowana jest wykuszami oraz wieżyczkami. W elewacji frontowej umieszczono wysoką wieżę z zegarem znacznie wysunięta przed lico fasady, zwieńczoną hełmem z latarnią. W przyziemiu wieży usytuowano wejście główne obramowane bogato rzeźbionym rene­sansowym portalem, wykonanym z piaskowca. Przed portalem wybudowano w 1905 roku zadasze­nie wsparte na dwóch filarach, zwieńczone czterospadowym daszkiem. W elewacji frontowej w podłuczu mieści się herb rodziny von Schellendorf, a nad oknem środkowym trzeciej kondygnacji, widnieje kartusz herbowy Maksymiliana hra­biego von Hochberg oraz napis „RESTAURIRT 1905”. Elewacja południowa budynku głównego jest czteroosiowa, niesymetryczna. Na wysokości pierwszego piętra znajduje się balkon i zegar słoneczny. Elewacje dwu­kondygnacyjnego skrzydła otrzymały dekorację pilastrami, zdwojonymi na narożach. Gło­wice pilastrów zdobią płaskorzeźbione liście akantu. Skrzydło zamyka dach mansardowy z wystawkami. Przedłużenie ściany północnej skrzydła stanowi wieża zamknięta dwoma baniastymi daszkami.

Wnętrze jest trzytraktowe w budynku głównym i półtoratraktowe w skrzydle. Główna klatka schodowa ozdobiona sztukateriami mieści się w wieży. W części południowo-zachodniej mieści się sala biblioteczna. Zachowało się w niej oryginalne wyposażenie w postaci zdobionych snycersko szaf. Do dawnej sali balowej oraz ga­binetu muzycznego prowadzą polichromowane i złocone portale. Głów­ny wjazd na teren założenia prowadzi obecnie przez bramę przejazdową jednego z budynków gospodarczych. Budynek pałacu, od północy, po­łudnia i wschodu otacza park oraz kanał zasilany wodą przepływającej rzeczki Czernej, wydzielając rezydencję od pozostałych zabudowań. Od strony zachodniej oraz południowej biegnie wokół pałacu taras, z którego poprzez mostki rozpięte nad kana­łem można przedostać się do położonego niżej parku. 

Friedrich Maximilian von Hochberg zamieszkiwał w pałacu do 1911 roku. W latach 1914-18 roku dobra pozostawały w posiadaniu Hansa Heinricha von Pless. Od 1929 do 1945 roku właścicielem pałacu był Paul Jentzig. Obecnie w pałacu mieści się szkoła.

Iłowa jest położona 15,5 km na południe od Żagania, przy drodze 296 do Lubania.

Zdjęcia wykonano w maju 2023 roku.