Sanktuarium Groty Mlecznej znajduje się w Betlejem, nieopodal Bazyliki Narodzenia i jest pod wyłączną opieką franciszkanów z Kustodii Ziemi Świętej.

Kościółek jest związany z miejscową legendą, która mówi, że Matka Boża w drodze do Egiptu zatrzymała się tutaj, aby nakarmić Niemowlę i kilka kropli mleka spadło na skałę, która w jednej chwili stała się mlecznobiała. Wykopaliska archeologiczne wykazały, że miejsce to cieszyło się czcią chrześcijan w okresie bizantyjskim i w czasie podbojów krzyżowców. Z tego okresu odnaleziono groby i posadzki mozaikowe, które w zasadzie układano tylko w kościołach. Fronton kościoła, ufundowany przez miejscowych, arabskich chrześcijan w roku 1935, jest wzniesiony z lokalnego kamienia o ciepłej, żółto-pomarańczowej barwie. Wchodząc do środka od razu zauważa się, że wchodzimy do naturalnej groty. W ołtarzu po lewej stronie znajduje się tabernakulum, w którym jest przechowywany Najświętszy Sakrament. Obraz Matki Boskiej Karmiącej, nawiązujący do lokalnej tradycji, znajduje się w głębi groty.

Tutaj przychodzą się modlić miejscowe kobiety, zwłaszcza te oczekujące potomstwa. A co jest całkiem wyjątkowe, jest to chyba jedyne miejsce, gdzie zgodnie modlą się chrześcijanie i muzułmanie. Tutaj przychodzą także kobiety muzułmańskie, zwłaszcza wtedy, kiedy mają problemy z urodzeniem bądź wykarmieniem swojego dziecka. W niektórych miejscach, przez stulecia, palce pielgrzymów doskrobały się skały, która pod paznokciem sypie się mleczno-białym pyłem. Przy wyjściu, które prowadzi przez nowy kościół, w niewielkim wgłębieniu skalnym znajduje się rzeźba przedstawiająca Świętą Rodzinę podczas ucieczki do Egiptu.

Od placu Bazyliki Narodzenia do sanktuarium Groty Mlecznej idzie się kilka minut ulicą Milk Grotto.

Zdjęcia wykonano w październiku 2010 roku.