Pierwotny, renesansowy dwór w Letnicy wzniesiony w drugiej połowie XVI wieku z inicjatywy Christopha von Koslitz. W 1601 roku, po jego śmierci majątek przejął jego syn Hans. W 1685 roku najmłodszy syn Han­sa – Max von Koslitz sprzedał dobra Hanso­wi von Schenkendorf, który nie mając własnych dzieci zapisał wieś braciom – Hansowi i Sigmundowi von Diebitsch. W roku 1733, po spłaceniu brata, Hans rozpoczął przebudowę dworu w stylu barokowym, którą ukończono w 1735 roku, o czym świadczy za­chowany do dziś na fasadzie kartusz herbowy rodziny von Diebitsch, opatrzony napisem „H E F V D 1735” (oznaczający inicjały Hans Ernst Freiherr von Diebitsch).

Powstał wówczas dwukondygnacyjny budynek założony na planie pro­stokąta, nakryty dachem łamanym z wystawkami. W centralnej części siedmioosiowej fasady akcentował bogato zdobiony pseudoryzalit. W kondygnacji przyziemia ujęty był on boniowanymi pilastrami, zakończonymi na wysokości piętra gło­wicami oraz wieńczącą go w partii dachu attyką.

We wła­daniu rodziny von Diebitsch Letnica była do roku 1797, gdy kupił ją Bojanowski z No­wego Kisielina. Od 1805 do 1930 roku dobra letnickie posiadała rodzina von Knobels­dorff, która w latach 80-tych XIX wieku dokonała przebudowy założenia nadając mu obecną, klasycystyczną formę. Zmie­niono wówczas wewnętrzny układ pomieszczeń oraz wygląd zewnętrzny obiektu. Zlikwi­dowano dach mansadrowy, zastępując go naczółkowym. Szczyt pseudoryzalitu zastąpiono tympanonem. Przed głównym wejściem do budynku dostawiono przedsionek, którego górna partia stanowi balkon. Nad drzwiami prowadzą­cymi na balkon pozostawiono kartusz herbowy z motywami panoplii oraz herbem rodzi­ny von Diebitsch. Wewnątrz budowli w przyziemiu znajdują się pomieszczenia przekryte sklepie­niami krzyżowymi i w piwnicach przesklepione kolebkowo. Dwór otoczono ze wszystkich stron parkiem, za którym od północne­go-zachodu rozciąga się podwórze gospodarcze z częściowo zachowaną zabudową. Ostatnim, przedwojennym właścicielem majątku była rodzina von Blomberg.

Po zakończeniu II wojny światowej majątek przejął Skarb Państwa, oddając go w użyt­kowanie PGR. Do lat 60-tych XX stulecia w dworze mieściła się gminna szkoła podstawowa i biura PGR. Przez kolejne dwadzieścia lat obiekt pozostawał niezagospodarowany. Zde­wastowany budynek wyremontowano w latach 1982-85 i przeznaczono na mieszkanie społecznego opiekuna zabytków. Obecnie stanowi on własność Gminy Świdnica i od przeszło dwudziestu lat użytkowany jest przez artystę plastyka, jako pracowania i mieszkanie.

Letnica jest położona 12,5 km na południowy-zachód od Zielonej Góry, przy lokalnej drodze do Nowogrodu Bobrzańskiego.  Dwór usytuowany jest na północno-wschodnim skraju wsi, po północnej stronie lokal­nej drogi z Wilkanowa do Koźli.

Zdjęcia wykonano we wrześniu 2022 roku.