Budowę pierwotnego pałacu w Lisnowie, wzniesionego prawdopodobnie z inicjatywy Pawła von Biberstein-Orzechowskiego, zakończono w 1696 roku, o czym świadczył widniejący nad wejściem kartusz datą „1696”, który został zniszczony podczas remontu w latach 1969-70. Obecny eklektyczny kształt pałac uzyskał tuż przed połową XIX wieku, kiedy stał się własnością Augusta Petrersona.

Jest to budynek murowany z cegły i otynkowany, cały kolebkowo podpiwniczony. Rezydencja założona na planie nieregularnym, o bogato rozczłonkowanej bryle, piętrowa z mieszkalnym poddaszem, nakryta została pseudomansardowym dachem z lukarnami. Ośmioosiowa elewacja frontowa jest ozdobiona trójosiowym ryzalitem, który poprzedzono filarowym gankiem, dźwigającym balkon pierwszego piętra. W zachodniej części tej elewacji znajduje się pięcioboczna, trójkondygnacyjna wieża widokowa, zakończona wielobocznym, ostrym dachem. Wnętrza pałacu są częściowo przebudowane. Centralnym pomieszczeniem obiektu jest salon, który pełnił funkcję sali balowej. Zachowały się w nim liczne, bogato zdobione sztukaterie oraz stiukowe portale drzwiowe. Do naszych czasów przetrwał również kominek w części parterowej hallu oraz sklepienie krzyżowe wschodniego korytarza. We wnętrzach ponadto zachowały się: barokowa więźba dachowa, barokowy układ dwubiegowych schodów z sieni na pierwsze piętro oraz barokowa balustrada na schodach łączących drugą kondygnację ze strychem. Przy rezydencji znajdują się zabudowania gospodarcze, z których na uwagę zasługują spichlerz, stajnia i rządcówka. Pałac otacza park krajobrazowy, założony w połowie XIX wieku, obecnie bardzo zaniedbany.

Po śmierci budowniczego założenia, pałac wraz z majątkiem przeszedł w ręce Jan Karola von Streima. W 1734 roku  właścicielem dóbr zostaje hrabia Albrecht zu Dohna-Schlobitten, pochodzący ze starego arystokratycznego rodu  niemieckiego, który utworzył tu majorat familijny. W rękach tej rodziny majątek pozostaje do 1777 roku, kiedy to odkupuje go graf Otto Kayserling. W latach 1792-1830 majątek był własnością rodziny Hippel. W 1836 roku Lisnowo kupił pułkownik August Theodor Peterson. Rok później wzniósł budynki gospodarcze oraz dostawił do tylnej, północno-zachodniej części pałacu, piętrową przybudówkę. Kolejnymi dziedzicami Lisnowa był jego syn, a następnie wnuczka wraz z mężem. Ostatnim właścicielem majątku przed II wojną światową był jego prawnuk – Horst Schulemann. Obecnie pałac znajduje się pod zarządem Stadniny Koni w Nowych Jankowicach. 

Lisnowo jest położone 10 km na północ od Jabłonowa Pomorskiego, przy lokalnej drodze do Łasina. Zespół pałacowo-parkowy położony jest w zachodniej części wsi.

Zdjęcia wykonano we wrześniu 2011 roku.

  • Elewacja frontowa i boczna

  • Elewacja frontowa

  • Elewacja tylna

  • Elewacja tylna