Neogotycki pałac w Lusowie został zbudowany w połowie XIX wieku dla Pauliny z Objezierskich von Richthofen, na murach i piwnicach starszej budowli.

Jest to dwukondygnacyjny, podpiwniczony budynek, założony na planie prostokąta z dobudowanym na przełomie XIX i XX wieku prawym, wyższym skrzydłem zawierającym salę balową. Skrzydło nakryte płaskim dachem wysuwa się trójbocznie zamkniętymi ryzalitami poza linię obu fasad. Dobudowa została dokonana przez kolejnego właściciela, Hermana von Palm. Korpus główny został nakryty niskim, dwuspadowym dachem. Do wschodniej części elewacji frontowej przylega wieloboczna neogotycka wieża. W elewacji tylnej na poziomie parteru znajduje się taras-weranda. Na zachód od pałacu rozciąga się wzdłuż brzegu jeziora obecnie zaniedbany park krajobrazowy z XIX wieku o powierzchni 1 ha.

W 1913 roku majątek był własnością Komisji Kolonizacyjnej, a po I wojnie światowej został rozparcelowany. Jego część, zwaną Batorowo kupił w 1920 roku gen. Józef Dowbor-Muśnicki, naczelny dowódca Powstania Wielkopolskiego. Generał zmarł w 1937 roku w Lusowie i został pochowany na tutejszym cmentarzu. W Lusowie mieszkał w latach 1920-1937 generał Józef Dowbor-Muśnicki, naczelny dowódca Powstania Wielkopolskiego. Tutaj zmarł i został pochowany na miejscowym cmentarzu.  Po wojnie majątek z pałacem stał się własnością Skarbu Państwa Polskiego i mieścił ośrodek pracy twórczej PAN. Obecnie stanowi własność prywatną, i jest w trakcie remontu.

Lusowo jest położone 4 km na południe od Tarnowa Podgórnego, przy lokalnej drodze do Bartorowa.

Zdjęcia wykonano w maju 2014 roku.

  • Elewacja frontowa

  • Ryzalit wejściowy

  • Elewacja frontowa i prawe skrzydło

  • Elewacja tylna

  • Elewacja tylna

  • Prawe skrzydło

  • Prawe skrzydło