Brama Brandenburska w Berlinie została wzniesiona w latach 1788–91 jako brama miejska i zarazem łuk triumfalny, wg projektu niemieckiego architekta, pochodzącego z Kamiennej Góry Carla Gottharda Langhansa. Budowla ma 26 metrów wysokości, 65,5 szerokości i 11 głębokości. Wybudowano ją w stylu wczesnoklasycystycznym z piaskowca łabskiego. Brama została ukształtowana na wzór propylei akropolu ateńskiego. W Bramie jest pięć przejazdów, z których środkowy jest odrobinę szerszy od innych, oraz dwie przybudówki. Środkowy przejazd bramy był zarezerwowany wyłącznie dla członków rodziny cesarskiej, ich osobistych gości oraz członków rodu Pfuel, aż do abdykacji cesarza Wilhelma II w 1918 roku.

Po obu stronach Bramy znajduje się po sześć 15-metrowych kolumn w stylu doryckim z jońskim rowkowaniem. Bazy kolumn mają średnice 1,75 m. Attyka i filary dzielące przejazdy są pokryte reliefami, które przedstawiają między innymi czyny Heraklesa. W obu przybudówkach stoją wielkie posągi przedstawiające Marsa, chowającego miecz do pochwy i boginię Minerwę z lancą. Mars został wykonany przez Carla Friedericha Wichmanna, a Minerwa – Johana Daniela Metzlera, według modeli wykonanych przez Johanna Gotfryda Schadowa w 1792 roku. Figury zostały zniszczone podczas II wojny światowej i zastąpiono je w latach 1951-52 kopiami. Zwieńczenie Bramy stanowi ustawiona w 1793 roku 5 metrowa miedziana rzeźba wykonana przez Schadowa, która przedstawia uskrzydloną boginię zwycięstwa – Wiktorię powożącą kwadrygą.

Po bitwie pod Jeną-Auerstedt Napoleon zabrał kwadrygę do Paryża, gdzie zamierzał ją umieścić na stałe, nie doszło jednak do tego z powodu obalenia Cesarza. Po zajęciu Paryża gen. Ernst von Pfuel został komendantem pruskiego sektora stolicy Francji. Jemu to właśnie zawdzięczają berlińczycy powrót Wiktorii na Bramę. W 1814 roku zapakowano Kwadrygę w skrzynie i odesłano do Berlina, gdzie ją odrestaurowano. Podczas renowacji uzupełniono ukoronowanego orła pruskiego siedzącego na wieńcu dębowym o nowy symbol władzy – zaprojektowany przez Karla Friedricha Schinkela – Krzyż Żelazny. Po obu stronach Bramy znajdowały się przybudówki dla straży i celników. Po zniesieniu Berlińskiego muru cłowo-akcyzowego na przełomie 1867-68, przybudówki zastąpiono kolumnadami. Wykonał je uczeń szkoły schinkelowskiej Heinrich Strack w 1868 roku. 

Pod koniec II wojny światowej, w czasie bitwy o Berlin, Brama została ona kilkukrotnie ostrzelana przez wojska niemieckie, po tym jak zawieszono przy niej czerwoną flagę. W wyniku ostrzału kwadryga uległa zniszczeniu, a jedyną częścią, jaka pozostała w całości, była głowa jednego z koni (znajduje się on obecnie w Märkisches Museum w Berlinie). Także przybudówki bramy zostały mocno zniszczone.

W latach 1956-57 Brama Brandenburska została odbudowana ze zniszczeń wojennych. Radni Berlina wschodniego ustalili jednak, że kwadryga ma być pozbawiona orła i Żelaznego Krzyża, jako że były one symbolami pruskiego militaryzmu. Budowa Muru Berlińskiego 13 sierpnia 1961 spowodowała, że brama stanęła na środku obszaru granicznego i nie można było jej przekroczyć ani z części wschodniej ani zachodniej. Jedynie NRD-owskie służby graniczne, personel Centrum informacyjnego przy Bramie Brandenburskiej oraz odwiedzający (zazwyczaj goście państwowi NRD) zmierzający na platformę widokową mogli się zbliżyć do budowli.

12 czerwca 1987, prezydent USA Ronald Reagan, podczas swej wizyty w Berlinie powiedział przed Bramą: „Panie Gorbaczow, niech pan otworzy tą bramę! Panie Gorbaczow, niech pan zburzy ten mur!”. Mur berliński upadł po 28 latach istnienia. Wraz z upadkiem muru, 22 grudnia 1989 roku odbyło się uroczyste otwarcie Bramy Brandenburskiej, w którym uczestniczyło ponad 100 tys. osób. Krótko po tym usunięto całkowicie także pozostałe umocnienia graniczne. Po zjednoczeniu Niemiec Brama została poddana kapitalnemu remontowi. 3 października 2002 roku, po 22-miesięcznej renowacji, odbyło się uroczyste odsłonięcie odnowionego monumentu. Zabytek znajduje się na niemieckich rewersach monet 10, 20 i 50 eurocentów jako symbol zjednoczenia państwa niemieckiego. 

Brama Brandenburska jest położona w centrum Berlina, na styku Unter der Linden i  Strasse des 17 Juni.

Zdjęcia wykonano w listopadzie 2010 roku.