Seljord to nieduże miasteczko położone malowniczo pomiędzy górami w rejonie Telemark. Rozciągające się aż na 15 km jezioro Seljordsvatnet skrywa ponoć morskiego potwora, kuzyna Lessie ze szkockiego Loch Ness. Na wschód od centrum miasteczka wznoszą się dwa masywy górskie: Mælefjell i Lifjell. Oba poprzecinane są siatką szlaków turystycznych.

Najciekawszym zabytkiem miejscowości jest kościół św. Olafa. Jest to jednonawowy budynek wzniesiony z kamienia, zbudowany w latach 1150-80 w stylu wczesnoromańskim. Długi kościół z kalenicami zamiast zachodniej wieży, z prostokątnym prezbiterium zakończonym apsydą. Zarówno nawa, jak i prezbiterium mają portale, ale portal południowy nawy jest zamurowany. Okna południowe były kilkakrotnie przedłużane, natomiast okno apsydy ma podobno swój pierwotny kształt. Kościół jest stosunkowo skromny pod względem wielkości: około 160 miejsc siedzących.We wnętrzu znajduje się najstarszy w Norwegii ołtarz poreformacyjny, namalowany prawdopodobnie w Niemczech w 1588 roku. Obraz przedstawia Mojżesza i Aarona z tablicami pochwalnymi, a imię Boga („Jahwe”) jest zapisane literami hebrajskimi, podczas gdy tekst przemówień pochwalnych jest pisany gotyckim pismem w archaicznym języku duńsko-norweskim. U dołu ramki widnieje rok 1588 i napis: „Boga się bój i przykazań jego przestrzegaj, jeśli ci to odpowiada”. Chrzcielnica pochodzi z połowy XVI wieku. To samo prawdopodobnie dotyczy fresków . Ambona pochodzi z 1832 roku. Kościół został odrestaurowany w 1971 roku. Po północnej stronie kościoła widać twarz w ścianie. Według legendy miał to być św. Olaf . Inna legenda głosi, że kościół zbudował głupiec, a gdy zamierzał postawić iglicę na szczycie kościelnej wieży, upadł i umarł. Tam, gdzie upadł, do dziś nie rośnie trawa. Wokół świątyni rozciąga się cmentarz.

Na zachód od świątyni znajduje się zbrojownia wzniesiona w konstrukcji klepkowej z ok. 1630 roku.

Seljord jest położone w Telemarku, około 130 km na zachód od Oslo. Miejscowość przecina droga E134, do której dochodzi biegnąca na południowy wschód trasa 36.

Zdjęcia wykonano z filmu nagranego kamerą VHS w 1998 roku.