Zabytkowy zespół pałacowy w Olszanicy został zbudowany przez rodzinę Jordanów w 1905 roku, na miejscu starego dworu obronnego z XVI wieku. Przed Jordanami, Olszanica należała do Kmitów, a następnie Tarłów i Mniszchów. 

          Pałac wzniesiono w stylu eklektycznym i otoczono malowniczą fosą wypełnioną wodą. Pierwotny wjazd prowadził przez most zwodzony i basztę bramną. Dwupiętrowy korpus główny założony na planie prostokąta, od frontu posiada ryzalit z tarasem nad wejściem głównym. Na elewacji pałacyku widnieje herb Szreniawa. Za pałacem z prawej strony znajduje się kwadratowa wieża nakryta strzelistym hełmem, którą ozdobiono dodatkowo czterema małymi wieżyczkami w narożnikach. Wokół budowli zachowały się fragmenty otoczonych fosą, ziemnych fortyfikacji bastionowych z II połowy XVI wieku. Obok głównego budynku stoją zabudowania dworskie – oficyna i kuźnia.

          Kolejnymi właścicielami rezydencji po Jordanach byli Jasieńscy. Po 1945 roku majątek znacjonalizowano. Po roku 1970 założenie zostało przebudowane i zamienione na ośrodek wypoczynkowy Ministerstwa Sprawiedliwości „Połoniny”, dostępny dla ogółu turystów. 

          Olszanica jest położona 8,5 km na wschód od Leska, przy drodze nr 84 do Ustrzyk Dolnych. Pałac znajduje się tuż przy drodze po jej lewej stronie.

          Zdjęcia wykonano w sierpniu 2014 roku.

  • Widok od drogi

  • Widok od drogi

  • Elewacja boczna

  • Elewacja tylna

  • Ryzalit tylny i wieża

  • Portyk z tarasem

  • Oficyna

  • Oficyna

  • Dawna kuźnia

  • Fosa i bastion ziemny