Późnorenesansowy pałac w Polskiej Cerekwi został zbudowany w 1617 roku przez Fryderyka von Opersdorffa. W roku 1894 został przebudowany przez Eberharda Matuszkę.

Była to dwupiętrowa budowla wzniesiona z cegły na planie kwadratu z wewnętrznym dziedzińcem i dwoma ośmiobocznymi basztami w narożach elewacji frontowej. Podpiwniczone skrzydła z niezagospodarowanym poddaszem były nakryte dachem mansardowym. Elewacje były pierwotnie otynkowane, pokryte dekoracją sgraffitową. Całość prawdopodobnie była otoczona fosą, której resztki zachowały się do dziś.

W 1921 roku właścicielem posiadłości był porucznik Hans Eberhard hrabia von Matuschka baron von Toppolczan und Spaetgen, do którego posiadłość należała przynajmniej do 1937 roku. W 1945 roku pałac został spalony i nie był odbudowywany. Do dziś zachowały się mury do wysokości drugiego piętra, dwie ośmioboczne baszty oraz renesansowy portal wejściowy. Wokół rozciąga się zniszczony park.

Od 2012 roku ze środków własnych i unijnych, pałac jest odbudowywany przez gminę. W przyszłości w pałacowych murach będą się mieściły placówki kulturalne, oświatowe i administracyjne.

Polska Cerekiew jest położona 19 km na północ od Raciborza, przy drodze nr 45 do Krapkowic. Ruiny pałacu znajdują się w centrum wsi po lewej stronie szosy.

Zdjęcia wykonano w marcu 2006 roku.

  • Elewacja frontowa

  • Renesansowy portal

  • Kartusz herbowy nad wejściem

  • Dziedziniec

  • Elewacja tylna

  • Lewa wieża narożna

  • Lewa wieża narożna

  • Prawa wieża narożna

  • Elewacja tylna