Neorenesansowy pałac w Pomarzanowicach został zbudowany w 1891 roku według projektu Kazimierza Skórzewskiego, dla prezesa Centralnego Towarzystwa Gospodarczego dla Wielkiego Księstwa Poznańskiego, Tadeusza Jackowskiego. Budynek stanął w miejscu dawnego dworu. 

Jest to parterowa budowla, z mieszkalnym poddaszem, wzniesiona na rzucie prostokąta, zwieńczona dwuspadowym dachem z  wolutowymi szczytami i sterczynami. W obu elewacjach usytuowano duże, trzykondygnacyjne ryzality. Frontowa elewacja poprzedzona jest czterokolumnowym portykiem toskańskim, podtrzymującym taras. Do głównego wejścia prowadzi paradny podjazd. Pałac otacza zabytkowy park krajobrazowy, założony w XIX wieku, o powierzchni 4 ha. W parku stoi parterowa oficyna nakryta dachem naczółkowym.

Wieś należała do Jackowskich do II wojny światowej. Gościem pałacu w tym okresie była m.in. Helena Modrzejewska. Na początku lat 70-tych XX wieku zespół pałacowy wszedł w posiadanie Państwowego Gospodarstwa Rolnego. Wówczas pałac przeszedł remont i został podzielony na biura oraz mieszkania pracownicze. Obecnie pięknie wyremontowane założenie znajduje się w prywatnych rękach i jest wystawione na sprzedaż.  

Pomarzanowice są położone 3 km na północ od Pobiedzisk, przy lokalnej drodze do Kiszkowa. Pałac znajduje się w południowej części wsi, po zachodniej stronie drogi. 

Zdjęcia wykonano w maju 2012 roku.