Klasycystyczny pałac w Rejowcu został wzniesiony w pierwszej połowie XIX wieku przez Kajetana Ossolińskiego, dla swej córki Konstancji przyszłej dziedziczki Rejowca. Prawdopodobnie budowlę zbudowano na fundamentach dużo wcześniejszej budowli, być może wzniesionej przez Rejów. Cały zespół pałacowo-parkowy składa się z pałacu, oficyny, czworaka oraz rozległego parku krajobrazowego.

Pierwotnie była to dwukondygnacyjna budowla założona na rzucie kwadratu. Pod koniec XIX wieku dobudowano do niego skrzydła boczne. Obecna rezydencja składa się z piętrowego korpusu głównego i dwóch, skośnie przylegających do niego skrzydeł bocznych. Korpus główny, zwrócony frontem na północny-wschód został założony na rzucie zbliżonym do kwadratu z czworoboczną, jednokondygnacyjną wieżą ustawioną centralnie. Na osi od frontu korpusu usytuowano czterofilarowy portyk i trójboczny ryzalit od południa. Wnętrze jest dwutraktowe, trójdzielne w parterze, z hallem i ośmioboczną salą na osi północ-południe. Piętro założono na planie krzyża równoramiennego, którego ramię południowe zwiększone jest o głębokość trójbocznego ryzalitu. Skrzydła boczne, biegnące w kierunku południowo-wschodnim i południowo-zachodnim położone są na rzucie nieregularnym, utworzonym przez dwa przylegające do siebie prostokąty, nierównej długości. Narożnik południowo-zachodni skrzydła zachodniego zakończony jest półkoliście, w skrzydle wschodnim natomiast, wrażenie półkolistości osiągnięte jest przez kolumnadę, która w narożniku południowo-wschodnim przechodzi półkoliście do głębokości traktu tylnego. Oba skrzydła zakończone są wieżyczkami o przekroju koła. Od strony północno-wschodniej znajdował się główny dziedziniec pałacowy z okrągłym lub owalnym gazonem pośrodku. Aleja dojazdowa prowadziła od wsch. przez neogotycką bramę wjazdową, bezpośrednio na teren dziedzińca. Całość otoczona była parkiem angielskim, silnie zredukowanym po ostatniej wojnie, a od miasta dodatkowo oddzielona podmokłymi łąkami.

Po Ossolińskich majątek przeszedł w ręce Łubieńskich, następnie księcia Adama Woronieckiego i ponownie w ręce Łubieńskich. W 1894 roku pałac wszedł w posiadanie Józefa Budnego, który dobudował wspomniane skrzydła. Pozostawał on własnością Budnych do 1944 roku. Wystrój zewnętrzny pałacu jak i dobudowanie skrzydeł to właśnie dzieło Józefa Budnego. Pałac w dobrym stanie dotrwał do czasów PRL. Obecnym gospodarzem wyremontowanego obiektu jest Urząd Gminy. W bezpośrednim otoczeniu pałacu znajduje się oficyna z XVIII wieku, stajnia, pozostałości stajni, pozostałości obory, wozownia, dom ogrodnika, kuchnia, dom pisarza i kowala, 2 domy dla służby, 2 czworaki, dom stelmacha, stolarnia i kuźnia, magazyn zbożowy, tartak, gorzelnia, magazyn gorzelnia, obora, piwnica.

Rejowiec jest położony 14 km na południowy-zachód od Chełma, przy drodze nr 812 do Krasnegostawu. Pałac znajduje się przy ul. Parkowej 1.

Zdjęcia wykonano w sierpniu 2017 roku.

  • Elewacja frontowa

  • Czterofilarowy portyk

  • Skrzydło północne

  • Wieżyczka północna

  • Wieżyczka północna

  • Elewacja tylna

  • Skrzydło północne

  • Ryzalit tylny

  • Skrzydło południowe

  • Skrzydło południowe

  • Korpus główny

  • Widok od bramy wjazdowej