Późnoklasycystyczny dwór w Rokietnicy został wzniesiony na początku XIX wieku. Nie wiadomo dokładnie kto był fundatorem założenia. Pod koniec XVIII wieku majątek należał do Lniskich, a następnie do Mlickich herbu Dołęga. W XIX wieku dobra przeszły w ręce niemieckie. Prawdopodobnie wówczas powstał dwór, którego obecny kształt jest wynikiem wielu modernizacji i przebudów.

Obecnie jest to piętrowy, podpiwniczony budynek, wzniesiony na planie prostokąta, na kamiennej podmurówce, nakryty płaskim dachem o łagodnych spadkach. W osi siedmioosiowej elewacji frontowej usytuowano trójosiowy ryzalit poprzedzony czterokolumnowym portykiem podtrzymującym balkon z tralkową balustradą. Portyk jest poprzedzony schodami strzeżonymi przez kamienne lwy. W osi elewacji ogrodowej również znajduje się ryzalit, poprzedzony gankiem wspartym na filarkach i schodami. Ryzality w obu elewacjach zwieńczone zostały łagodnymi trójkątnymi szczytami niewielkimi sterczynami. Przy dworze znajdują się zabudowania gospodarcze. Całość jest otoczona zadbanym parkiem krajobrazowym z XIX wieku o powierzchni około 2 ha.

Ostatnim przedwojennym właścicielem majątku był Otto von Hantelmann. Po wojnie majątek został znacjonalizowany i stał się własnością Skarbu Państwa Polskiego. Obecnie dwór jest siedzibą Zespołu Szkół Ogólnokształcących i Zawodowych.

Rokietnica jest położona 17 km na północny-zachód od Poznania, przy lokalnej drodze do Szamotuł.

Zdjęcia wykonano w maju 2014 roku.

  • Elewacja frontowa

  • Elewacja frontowa

  • Lwy przed wejściem

  • Elewacja tylna

  • Elewacja boczna

  • Elewacja frontowa