Klasycystyczny pałac w Skórzynie został zbudowany na początku XIX wieku. najprawdopodobniej z fundacji rodziny Stojentin.

Jest to parterowa, podpiwniczona budowla z użytkowym poddaszem, wzniesiona na rzucie wydłużonego prostokąta, nakryta mansardowym dachem. Główne wejście osłania czterokolumnowy portyk z balkonem i piętrowa wystawką w połaci dachu. Pierwotnie drugie wejście do pomieszczeń parteru znajdowało się od strony ogrodu. Prowadziła do nich, żeliwna, ozdobnie kręta klatka schodowa. W obydwu ścianach szczytowych znajdują się gospodarcze wejścia do pałacu. Układ wnętrza jest trzytraktowy z wzdłużną sienią rozdzielającą pomieszczenia I i III traktu. W piwnicy znajdowała się dawniej kuchnia ze stołówką dla robotników i kotłownia. Na parterze znajdowały się pomieszczenia reprezentacyjno-mieszkalne, a na piętrze – poddaszu pomieszczenia mieszkalne. Przed frontem rezydencji znajduje się podkowiasty podjazd z kamiennym murkiem i owalnym klombem. Po obu stronach podjazdu znajdują się zabudowania gospodarcze. Za pałacem rozciągają się resztki parku krajobrazowego.

Rozalie von Stojentin wychodząc za Aleksa von Bonin wniosła do posagu Skórzyno. Majątek pozostawał w rękach rodu von Bonin do 1945 roku. Ostatnim dziedzicem był Karl Oskar von Bonin. Obecnie będący własnością pałac jest wystawiony na sprzedaż.

Skórzyno jest położone 28 km na północny wschód od Słupska, 2,5 km na północ od drogi nr 213 do Wicka. Z drogi należy skręcić w miejscowości Główczyce. Pałac znajduje się w środkowej części wsi.

Zdjęcia wykonano w czerwcu 2013 roku.

  • Elewacja frontowa

  • Elewacja frontowa i podjazd

  • Elewacja tylna