Piran to starożytna osada, której nazwa pochodzi prawdopodobnie od greckiego słowa „pyr” czyli ogień. W czasach powstania osady na krańcu półwyspu, na którym leży miasto, rozpalano wielkie ognisko wskazujące statkom drogę do portu. Pierwszą osadę założyli tu Rzymianie po zwycięstwie nad plemionami Ilirian i Celtów. Po Rzymianach przyszła kolej na Słowian, Bizantyńczyków, Franków i Patriarchów Akwilei. Pod koniec XIII wieku władzę nad miastem objęła Wenecja i sprawowała ją przez następne 500 lat. Okres wenecki był dla Piranu czasem największego rozkwitu. W mieście powstały wówczas najpiękniejsze budowle, i  wzniesiono fortyfikacje. W czasie rządów austriackich i włoskich od początku XIX wieku do końca II wojny światowej miasto przeżywało totalną stagnację. Może dzięki temu, lecz niestety kosztem mieszkańców, Piran zachował swój średniowieczny charakter. Stare Miasto, z labiryntem wąskich uliczek i zaułków leży na najbardziej wysuniętym na zachód słoweńskim krańcu półwyspu Istria i oblane jest od północy zatoką Strunjan, a od południa zatoką Pirańską.

         Centrum Starego Miasta stanowi obecnie położony na północ od portu Tatrinijev Trg, który kiedyś był wewnętrznym portem, ale w 1864 roku został zasypany. Pośrodku placu stoi pomnik miejscowego kompozytora Giuseppe Tartiniego. W północnej części placu wznosi się czerwony Dom Wenecki, który jest wspaniałym, XV-wiecznym przykładem gotyku weneckiego, z maswerkami okiennymi i pięknym balkonem. W zachodniej fasadzie placu znajduje się klasycystyczny, wzniesiony w XIX ratusz, a na południe od niego, budynek sądu. Między ratuszem a Domem Weneckim znajduje się Pirańska Galeria Sztuki. Na krawędzi nadmorskiego wzgórza, po północnej stronie Tartinijew Trgu, wznosi się renesansowo-barokowy kościół św. Jerzego. Świątynia została zbudowana w 1344 roku, a w 1637 roku została przebudowana w stylu barokowym. Wnętrze zdobią obrazy, marmurowe ołtarze, polichromowany sufit, a także dwie figury św. Jerzego walczącego ze smokiem. Na wschód od kościoła w 1609 roku wzniesiono wolno stojącą dzwonnicę, wzorując się na kampanili z placu św. Marka w Wenecji. Obok dzwonnicy wznosi się ośmioboczne baptysterium zbudowane w XVII wieku. Na wzgórzu położonym na wschód od kościoła biegnie 200-metrowy odcinek miejskich murów obronnych z XV wieku. Roztacza się stąd piękny widok na Piran i Adriatyk. Kiedyś mury ciągnęły się od morza aż do portu, do dziś w dobrym stanie zachowało się 7 baszt i dwa odcinki murów. Na krańcu półwyspu wzniesiono w czasach panowania Wenecji, latarnię morską. 

         Piran jest położony na najbardziej wysuniętym na zachód krańcu półwyspu Istria w Słowenii. Z Lublany można do niego dojechać autostradą A1 ( ok.120 km).

         Zdjęcia wykonano w maju 2005 roku.