Kościół ewangelicki w Stegnie został zbudowany w latach 1681-83 na miejscu wcześniejszego, pochodzącego z XV wieku, według projektu architekta Petera Willera. Poświęcenia dokonano jeszcze za czasów pastora luterańskiego Martinusa Krügera w listopadzie 1681 roku, którego kilka miesięcy później zastąpił Abraham Belitzky. W XIX wieku dobudowano zakrystię. Po II wojnie światowej świątynia została przejęta przez katolików.

Jest to konstrukcja ryglowa, zbudowana na planie prostokąta, orientowana, jednonawowa, z trójbocznym prezbiterium i wieżą od zachodu. Czworoboczną, ryglową wieżę (na której niegdyś był zegar) nakrywa smukły, blaszany hełm zwieńczony kulą i chorągiewką z datą 1683. Do strony północnej przylega zakrystia, a do południowej kruchta.

Wyposażenie kościoła pochodzi głównie z XVIII wieku. Cały strop oraz część ścian bocznych świątyni pokrywa malowidło na płótnie z 1688 roku, które prawdopodobnie jest dziełem Reinholda Schneidera z Gdańska. Centralny motyw dekoracji stropu przedstawia Zmartwychwstanie Chrystusa. Nad prezbiterium został ukazany Sąd Ostateczny. Pozostałe malowidła na stropie przedstawiają: Przypowieść o Pannach Mądrych i Głupich, Chrystus i Samarytanka, Wskrzeszenie Łazarza i Niesienie Krzyża. Na ścianach widnieją malowidła przedstawiające: Wjazd do Jerozolimy, Chrzest Chrystusa w Jordanie i Przypowieść o Siewcy. Do stropu podwieszony jest model fregaty, ufundowany pod koniec XIX wieku przez uratowanych z tonącego statku marynarzy. Jedno z okien witrażowych poświęcono Martinusowi Krügerowi umieszczając w nim widok kościoła z imieniem i nazwiskiem pastora. Ołtarz główny składa się z podstawy i nastawy ołtarza. Nastawa złożona jest z dwóch kondygnacji. W centralnej części, między parą kolumn umieszczony jest obraz Rafała Dębskiego – Najświętsze Serce Pana Jezusa, a za nim lustrzana kopia obrazu włoskiego malarza Michelangela Merisiego Caravaggiaego – Złożenie do grobu. Z lewej strony stoi rzeźba Jana Chrzciciela, a z prawej rzeźba Mojżesza z dekalogiem. Nad nimi widnieje data 1687. Po obu stronach znajdują się ażurowe skrzydła przypięte do gzymsów i wspierane przez kolumny. Na gzymsach stoją postacie czterech ewangelistów. W górnej kondygnacji, między kolumnami umieszczony jest obraz Zmartwychwstanie, a na zewnątrz rzeźby: matki z dzieckiem, dziewczynki i baranka. Bogato zdobiona płaskorzeźbami ewangelistów i proroków ambona, pochodzi z roku 1687 i jest dziełem Marcina Glabitzkiego. Prospekt organowy wykonany został w 1801 roku (instrument z roku 1914). Świątynia jest usytuowana w południowo-wschodniej części wsi, przy drodze wojewódzkiej nr 501.

Stegna jest położona 30 km na wschód od Gdańska, przy drodze nr 501 do Krynicy Morskiej.

Zdjęcia wykonano w czerwcu 2020 roku.

  • Elewacja zachodnia

  • Boczna kruchta

  • Prezbiterium

  • Nawa główna

  • ambona

  • Nawa główna

  • Zachowane freski

  • Prezbiterium