Dwór w stylu „dworkowym” w Szczytnie został wzniesiony w XVIII wieku. Jest to drewniana budowla konstrukcji zrębowej, otynkowana, posadowiona na planie prostokąta, zbliżonego do kwadratu. Parterowa rezydencja z mieszkalnym poddaszem została nakryta wysokim dachem łamanym typu polskiego z oknami typu wole oczy. W osiach pięcioosiowych elewacji frontowej i ogrodowej usytuowano zabudowane sionki z otworami okiennymi w ścianach bocznych, zwieńczone trójkątnymi szczytami. Układ wnętrz jest dwutraktowy.

Ten rodzaj dworu nazywany był „chudopacholskim” w odróżnieniu od dworu pańskiego. Ten typ charakteryzował się tym usytuowaniem kuchni w samym środku budynku oraz podziałem na część mieszkalno-reprezentacyjną oraz gospodarczą. Całość otaczają pozostałości parku krajobrazowego.

Na początku XIX wieku dwór należał do rodziny Kobylnickich, pod koniec XIX wieku majątek przeszedł w posiadanie Zofii Izydory z Dziechcińskich Powichrowskiej. W latach późniejszych majątek przejęty przez Rauów. W latach 90-tych XX wieku w posiadaniu Stanisława Gutkowskiego. Obecnie trochę zaniedbana budowla, znajdująca się w prywatnych rękach, pełni funkcje mieszkaniowe.

Szczytno jest położone 10 km na południowy-wschód od Płońska, przy drodze nr 7 do Warszawy. Dwór znajduje się 700 metrów po zachodniej stronie drogi nr 7.

Zdjęcia wykonano w marcu 2019 roku.