Jezioro Loch Ness w otoczeniu skalistych gór porośniętych bujną zielenią jest najdłuższe w Szkocji – ma 42 kilometry. W najgłębszym miejscu ma aż 240 metrów, gromadzi więcej wody niż wszystkie jeziora i rzeki w Anglii i Walii razem wzięte! Byłby to raj do nurkowania głębinowego, gdyby nie jego bardzo niska przejrzystość (średnia nie przekracza 10 cm). Spowodowane jest to dużą zawartością torfu w ziemi przylegającej do jeziora. Dlatego też już kilka metrów pod jego powierzchnią panują nieprzeniknione wręcz ciemności. Znane jest nie tylko z legendy o Nessie, ale także z panujących tutaj silnych wiatrów i wysokich fal. Loch Ness nie zamarza na zimę. 

W jednym miejscu głębokość jeziora sięga 250 metrów. Nazwano je Legowiskiem Nessie. Każdego roku rejony jeziora odwiedza milion osób, zostawiając tam około 25 milionów funtów. Legenda mówi, że miejscowy potwór – Nessie bardzo sobie upodobał jego okolice. To prawdopodobnie ogromne zwierzę z długą szyją i jedno- lub dwugarbnym grzbietem. Pierwsze wzmianki o Nessie pochodzą z VIII wieku, jednak międzynarodową sławę przyniosła mu dopiero fotografia wykonana w 1933 roku. Wiarygodności sprawie dodawała również informacja o wysłanej w latach 40. XX wieku echosondzie, która ponoć wykryła w jeziorze olbrzymi, poruszający się z dużą prędkością obiekt.

Na południowym krańcu jeziora znajduje się miasteczko Fort Augustus, a na północnym Inverness. W Drumnadrochit, położonym na zachodnim brzegu mniej więcej w połowie jeziora, znajduje się Loch Ness Monster Visitor Centre w którym zgromadzono liczne materiały oraz historyczne zdjęcia oraz filmy przedstawiające potwora. Tuż obok nad samym brzegiem stoją romantyczne ruiny zamku Urquhart.

Zdjęcia wykonano w sierpniu 2023 roku.