Pergamon (obecna Bergama) był ważnym ośrodkiem wczesnego chrześcijaństwa. Został wspomniany w Apokalipsie świętego Jana jako jeden z Siedmiu Kościołów Azji. Z tego okresu zachowały się w mieście ruiny tzw. Czerwonej Bazyliki (tur. Kizil Avlu), wzniesionej w II wieku n.e. jako świątynia egipskich bóstw Serapisa, Harpokratesa i Izydy, a w czasach Bizancjum przekształconej w chrześcijańską bazylikę. 

Czerwona Bazylika jest dość dużym kompleksem, dającym możliwość zobaczenia budownictwa okresu Cesarstwa Rzymskiego i Bizantyjskiego. Jej główna część niestety nie posiada dachu. Natomiast ściany boczne i tylna część, jak również inne elementy konstrukcji i dekoracji zew.i wew. pozwalają uzmysłowić rozmiar oraz zobaczyć materiały i techniki budowy wykorzystane do wzniesienia tej świątyni. Poza kilkoma płaskorzeźbami, posągami oraz nielicznymi elementami dekoracji zewnętrznej i wewnętrznej, brakuje innych elementów wystroju i konstrukcji, szczególnie rzeźb, malowideł ściennych, posadzki i oczywiście sufitu/sklepienia. Pewne elementy i eksponaty można zwiedzić w muzeum miejskim. Bazylika w czasach jej świetności była jednym z najważniejszych tego typu obiektów na świecie.

W Bergamie zachowała się także stara dzielnica z czasów osmańskich z XIV-wiecznym mostem.

Bergama jest położona w zachodniej Turcji, w prowincji Izmir, niedaleko wybrzeża Morza Egejskiego.

Zdjęcia wykonano z okna jadącego autobusu.

Zdjęcia wykonano w lipcu 2011 roku.

  • W głębi ruiny bazyliki