Barokowy pałac w warszawskim Wilanowie powstał na zlecenie króla Jana III Sobieskiego w latach 1677-96 według projektu Augustyna Locciego. Początkowo zbudowana w tym miejscu rezydencja była niewielka, jedynie parterowa o układzie typowym dla zabudowy ówczesnej Rzeczpospolitej. Jednakże wzrost znaczenia monarchy w następnych latach wpłynął na znaczne poszerzenie pierwotnego projektu.

Po zakończeniu rozbudowy powstała budowla łącząca w sobie elementy dworu szlacheckiego, włoskiej willi i francuskiego pałacu w stylu Ludwika XIV. Po śmierci króla pałac stał się własnością jego synów, a następnie w 1720 roku mocno podupadłą rezydencję nabyła Elżbieta Sieniawska, która kontynuowała prace rozpoczęte przez Sobieskiego. Wtedy właśnie powstały boczne, parterowe skrzydła dostawione od południa i północy do korpusu głównego. Sam korpus główny w środkowej części piętrowy, posiada dwie wieże nakryte barokowymi dachami z lukarnami, a w części ogrodowej dwa alkierze. Na ścianie południowego alkierza znajduje się zegar słoneczny. Przed pałacem znajduje się reprezentacyjny podjazd z fontanną na środku. Na prawo od bramy wjazdowej wzniesiono budynki gospodarcze : kordegardę, stajnie i kuchnię.

Po śmierci Sieniawskiej właścicielką została jej córka Maria Zofia Denhoffowa, po mężu Czartoryska, a w 1730 rezydencję kupił król August II Mocny, który dokonał w niej wielu zmian, szczególnie jeśli chodzi o wystrój wnętrz. W połowie XVIII wieku majątek odziedziczyła Izabela Lubomirska, za której rządów Wilanów zaczął znów błyszczeć dawnym blaskiem. Na początku XIX wieku dobra dostały się Stanisławowi Kostce Potockiemu, które wniosła mu w wianie córka Izabeli. Dzięki jego staraniom w 1805 roku w Wilanowie otwarte zostało jedno z pierwszych muzeów w Polsce. W 1836 roku Potoccy wznieśli w parku przed pałacem mauzoleum rodowe według projektu Henryka Marconiego. Obok mauzoleum stoi kościół św.Anny wzniesiony w 1772 roku. W 1892 roku ostatnia z rodu Potockich, Aleksandra zapisała majątek swemu kuzynowi Ksaweremu Branickiemu. Ród Branickich zamieszkiwał w Wilanowie do 1945 roku, kiedy to pałac został przejęty przez Ministerstwo Kultury i Sztuki. Rezydencja jest otoczona wspaniałym ogrodem barokowym z dwoma tarasami przechodzącym w park angielsko-chiński ze stawami. Za skrzydłem południowym znajduje się piękny ogród różany. W parku wzniesiono budynek oranżerii, a nad stawem przepompownię w formie gotyckiego zameczku. W alejkach parkowych stoją liczne rzeźby. Obecnie w pałacu mieści się muzeum wnętrz.

Pałac znajduje się w warszawskiej dzielnicy Wilanów.

Zdjęcia wykonano w maju 2007 roku.