Pałac Przeździeckich w Warszawie został zbudowany w latach 1878-79 wg projektu Marcelego Berenta z fundacji Konstantego Przeździeckiego.

Jest to trójkondygnacyjna, nieregularna budowla z stylu neorenesansowym, nakryta płaskimi dachami z tarasami. W elewacji frontowej znajdują się dwa (jeden nad drugim)czterokolumnowe, wgłębne portyki jońskie. Główne wejście jest poprzedzone schodami wachlarzowymi. Rezydencja została rozbudowana w latach 1891-92 o pawilon wg projektu Józefa Hussa.

Znajdowała się w nim m.in. biblioteka, w której mieściły się cenne zbiory literatury kolekcjonowane od kilku pokoleń tejże rodziny. Wkrótce przerodziła się w Bibliotekę Ordynacji Przeździeckich i mieściła ok. 30 tys. tomów, 330 rękopisów, 350 atlasów, 340 pergaminów i 430 dyplomów. Biblioteka ta była dostępna dla publiczności do wybuchu II wojny światowej. W pierwszych dniach września 1939 pałac spalił się od bomb, a wraz z nim duża część zbiorów. Odbudowany w latach 1951-1953 według projektu Wojciecha Onitscha i Mariana Sulikowskiego, bez zachowania pierwotnego stylu. W latach 90-tych XX wieku swoją siedzibę w pałacu miał Klub Dyplomatyczny MSZ. Tu odbywały się wszystkie oficjalne przyjęcia i inne uroczystości organizowane przez MSZ. W styczniu 2016 roku właścicielem pałacu został przedsiębiorca Roman Karkosik.

Pałac Przeździeckich (znany też jako Pałacyk MSZ)  mieści się przy ul. Foksal 6 w Warszawie w dzielnicy Śródmieście.

Zdjęcia wykonano w czerwcu 2014 roku.

  • Elewacja frontowa

  • Elewacja frontowa

  • Wgłębne portyki