Romański kościół św. Piotra w Asyżu został zbudowany prawdopodobnie w latach 1029-1300. Pierwotnie świątynia znajdowała się poza miastem, a włączona do niego została dopiero po wybudowaniu nowych murów obronnych. W 1253 roku, po zamknięciu naw sklepieniem i wzniesieniu tyburium w formie kręgu skupionych cegieł, miała miejsce konsekracja świątyni przeprowadzona przez Papieża Innocentego IV.

Kościół podzielony jest kolumnami na trzy nawy. Nad prezbiterium, wyższym o jeden metr do nawy, wznosi się kopuła w kształcie lejka w stylu arabsko-normańskim. W 1268 roku z inicjatywy opata Rustico miała miejsce przebudowa świątyni, obejmująca między innymi górną część fasady. Do kościoła prowadzi piękny, surowy portal romański, udekorowany gronami winogron i lwami. Po bokach głównego wejścia znajdują się dwa małe boczne portale. W części górnej fasady, nad gzymsem umieszczono trzy rozety. We wnętrzu znajdują się grobowce z 1300 roku. W lewej kaplicy przy ołtarzu głównym umieszczono tryptyk Mateusza z Gualdo, przedstawiający Matkę Bożą z Dzieciątkiem w otoczeniu św. Piotra i św. Vittorina, którego relikwie znajdują się w świątyni. Do kościoła przylega Opactwo Ojców Benedyktynów zbudowane w tym samym czasie.   

Asyż jest położony w środkowych Włoszech w regionie Umbria, w prowincji Perugia, na południowy wschód od Perugii, przy drodze nr SS 75 z Perugii do Spoleto. Kościół i opactwo są położone przy bramie miejskiej św. Piotra, poniżej bazyliki św. Franciszka, tuż obok parkingu.

Zdjęcia wykonano w kwietniu 2011 roku.

  • Widok ogólny

  • Fasada

  • Portal wejściowy

  • Lew w portalu

  • Nawa główna

  • Sklepienie nawy

  • Jeden z grobowców

  • Ołtarz główny

  • Absyda

  • Kopuła nad ołtarzem

  • Relikwie św. Vittorina

  • Boczne ołtarze

  • Nawa

  • Nawa

  • Boczna kaplica

  • Chrzcielnica