Barokowy Plac Navona w Rzymie (wł. Piazza Navona) powstał z inicjatywy papieża Innocentego X (pont.od 15 września 1644 do 7 stycznia 1655), który powierzył Francesco Borromini sporządzenie projektu rozbudowy placu i kościoła św. Agnieszki in Agone. Wcześniej bo w roku 1477 papież Sykstus IV przeniósł tutaj z Kapitolu targ, który działał w tym miejscu do około 1867 roku.

Barokowe założenie urbanistyczne powstało na ruinach starożytnego stadionu Domicjana z 86 roku, który był przeznaczony do rozgrywania przede wszystkim wyścigów rydwanów. Jego rozmiary: 54,0 m x 276,0 m, zostały zachowane przy projektowaniu zabudowy placu. Fragmenty ruin stadionu (część trybun) są zachowane w piwnicach budynku w północnej części placu.

W latach 1647-51, Giovanni Lorenzo Bernini zbudował w centralnej części Placu fontannę Czterech Rzek (wł. fontana dei Quattro Fiumi). Fontanna została skomponowana wokół egipskiego obelisku sprowadzonego na polecenie papieża z ruin Cyrku Maksencjusza. Cztery postacie wśród egzotycznych palm i zwierząt to symbol czterech rzek z czterech kontynentów – postać z uniesioną ręką to Rio de la Plata, Dunaj i Europa przybrały postać jeźdźca dosiadającego konia,  Nilowi osłonięto głowę, a Azja to Ganges.

Budowa kościoła św. Agnieszki in Agone trwała w latach 1652-70. Na placu umieszczono jeszcze dwie inne fontanny. Swój obecny kształt uzyskały dopiero w XIX wieku. W południowej części placu znajduje się fontanna del Moro z centralna postacią Maura, zaprojektowaną przez Berniniego. Otaczają ją delfiny i inne morskie zwierzęta dodane w XIX wieku. W północnej części Placu zlokalizowano fontannę Neptuna (fontana del Nettuno) z grupą morskich nimf. Fontanna została zaprojektowana przez Giacomo della Porta w XVI wieku. Figurę Neptuna dodano w 1878 roku.

Plac Navona znajduje się około 900 metrów na północny-zachód od Placu Weneckiego.

Zdjęcia wykonano w kwietniu 2011 roku.