Renesansowy dwór w  Wojanowie został wzniesiony w 1607 roku z fundacji Nikolasa von Zedlitz und Nimmersatt. Po spaleniu dworu przez Szwedów w czasie wojny trzydziestoletniej, został on odbudowany w stylu barokowym w 1667 roku przez Christopha von Zedlitz. W XVIII wieku dobra rycerskie w Wojanowie często zmieniały właścicieli. W 1831 roku majątek nabył radca sądowy Królestwa Pruskiego, Karl Albrecht Ike, który przebudował pałac w stylu neogotyckim.

Powstała wtedy trzykondygnacyjna budowla, założona na planie prostokąta, z czterema narożnymi, cylindrycznymi wieżami zakończonymi belwederami, oraz wysokim ryzalitem, mieszczącym klatkę schodową, na osi elewacji frontowej. Klatka schodowa otrzymała płaski dach, na którym umieszczono taras widokowy. Główne wejście umieszczono w elewacji frontowej za podwójnym portalem, ozdobionym szeregiem herbów i bocznymi kolumienkami. Rezydencję nakryto wysokim dachem czterospadowym z oknami powiekowymi, zaś wieże zwieńczono lejkowatymi hełmami. Po obu stronach pałacu wzniesiono oranżerie połączone z nim krytymi przejściami. Przebudowę przypisywano znakomitemu architektowi pruskiemu, Karlowi Friedrichowi Schinklowi, ale ostatnio prowadzone badania wskazują raczej na jego uczniów.

W 1839 roku pałac zakupił dla swej córki, Luizy Niderlandzkiej, król pruski Fryderyk Wilhelm III. Dokonano wtedy niewielkiej przebudowy rezydencji w duchu romantyzmu, pod kierunkiem Friedricha Augusta Stulera lub architekta księcia orańskiego Hermanna Wentzela. Po przebudowie pałac przybrał postać neogotyku angielskiego. Założenie otoczono wówczas przepięknym parkiem krajobrazowym według projektu dyrektora pruskich ogrodów królewskich, Petera Josepha Lenne.

W 1889 roku majątek odziedziczyła córka pary książęcej, Maria zu Wied. Ostatnia przebudowa pałacu miała miejsce w 1906 roku, kiedy to znacznie zmieniono pierwotny wystrój wnętrz. Do 1945 roku dobra wojanowskie jeszcze kilkakrotnie zmieniały właścicieli. Podczas II wojny światowej w pałacu mieszkali jeńcy wojenni, którzy pracowali w pobliskiej fabryce papieru w Dąbrowicy. Po II wojnie światowej pałac został splądrowany przez szabrowników, a później  był wykorzystywany jako budynek administracyjny powstałego w majątku PGR-u oraz mieszkania dla robotników rolnych. Nieremontowany i zaniedbany popadł w ruinę. W 1995 roku został zakupiony przez włoską firmę i poddany pracom zabezpieczającym. W 2002 roku założenie strawił pożar, po czym ponownie został wystawiony na sprzedaż. Obecnie od 2004 roku gruntownie odrestaurowany pałac, przez spółkę z o.o. „Pałac Wojanów”, mieści ekskluzywny hotel z częścią konferencyjną i rekreacyjną oferujący ponad 200 miejsc noclegowych o zróżnicowanym standardzie, dwie restauracje, kawiarnię, winiarnię, bar ogrodowy, dwa ogrody restauracyjne i herbaciarnię.

Wojanów jest położony 8 km na południowy-wschód od centrum Jeleniej Góry, z której należy wyjechać ulicą Łomnicką. Rezydencja znajduje się w południowej części miejscowości, niedaleko od pałacu w Łomnicy.

Zdjęcia wykonano w lutym 2012 roku.

  • Widok od bramy wjazdowej

  • Elewacja frontowa

  • Klatka schodowa

  • Portal wejściowy

  • Elewacja boczna

  • Elewacja tylna i boczna

  • Dobudówka

  • Elewacja boczna z dobudówką

  • Elewacja frontowa i boczna

  • Narożna baszta

  • Zabudowania gospodarcze

  • Zabudowania gospodarcze

  • Zabudowania gospodarcze