Średniowieczny zamek w Pucku został zbudowany przez Krzyżaków w XIV wieku. Założenie składało się z murów obwodowych wzniesionych na planie nieregularnego czworoboku o wymiarach 75 x 100 m z  bramą wjazdową od strony miasta i domem mieszkalnym. Zajmował on kwartał położony na zachód od obecnego kościoła św. Piotra i Pawła.

         W trakcie wojny trzynastoletniej w 1464 roku został opanowany przez wojska polskie, a w 1491 roku oddany w zastaw Gdańskowi, stanowił jego własność do 1545 roku. Od połowy XVI wieku stanowił siedzibę starostów i był przebudowywany przez ówczesnych starostów w osobach rodziny Wejherów. Po przejściowym zajęciu przez Szwedów w latach 1626-27, został umocniony fortyfikacjami ziemnymi. W XVIII wieku zamek podupadł, a po pierwszym rozbiorze Polski został rozebrany. W roku 1977 rozpoczęto badania terenowe, które kontynuowano dopiero w roku 1991. Obecnie w rejonie ulic Morskiej i Zamkowej możemy zobaczyć tablicę informacyjną i niewielkie fragmenty fundamentów ledwie wystających z ziemi.

          Puck jest położony 14 km na północ od Redy i 8 km na południe od Władysławowa przy drodze nr 216. Ruiny znajdują się w centrum miasta tuż obok kościoła św. Piotra i Pawła.

         Zdjęcia wykonano we wrześniu 2005 roku.